छम्ह मनूया सछिम्ह काय्पिं दयाः यक्व दँ तक म्वात, तर व यक्व दँ तक म्वानाः नं थःगु बांलाःगु अवस्थापाखें वयागु आत्मा लय्मताःसा अले वयात सीबलय् खःकथं मथुन धाःसा अज्याःम्ह मनू स्वयाः ला बूबलय् सीम्ह मचा हे बांलाः।
सीम्ह व नौ वांछ्वइगु फुक्क गाः, पुर्बपाखे किद्रोन खुसि तकयागु फुक्क बुँ व सल ध्वाखाया कुन्चा तक परमप्रभुया निंतिं पवित्र जुइ। व शहरयात आवंलि कब्जा याइ मखु वा भज्यंक नाश याइ मखु।”
अले वय्कलं जितः परमप्रभुया देगःयागु दुनेया चुकय् हयादिल। अन वेदी व दलानया दथुइ देगःया ध्वाखाय् नीन्याम्ह ति मनू दु। थःगु जँधू परमप्रभुया देगःपाखे व ख्वाः धाःसा पुर्बपाखे स्वय्काः इमिसं पुर्बपाखे दुगु सूर्ययात भागि यानाच्वंगु दु।