32 उकिं होश या, परमप्रभुं धयादी, थज्याःगु ई वइ, गबले उकियात तोपेत वा हिन्नोमया ब्यासि धाइ मखु। तर मनू स्याइगु ब्यासि धाइ। अन मनूतय्सं सीपिन्त मेगु सीम्ह थुनेगु थाय् मदुतले थुनी।
जुजु योशियाहं मोलोखया निंतिं सुनानं थःकाय् वा म्ह्याय्यात मिइ छाये मफयेमाः धकाः बेन-हिन्नोमया खोँचय् दुगु द्यःपुजा याइगु थाय् तोपेतयात अशुद्ध यानाबिल।
अले छं इमित थथे धा ‘दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं थथे धयादी – थथे हे सुनानं कुमाःया थल हाकनं न्हापा थें दय्के मफय्क तछ्याःगु थें जिं थुपिं मनूतय्त व थ्व शहरयात तछ्यानाः नाश यानाबी। अले सीम्ह थुनीगु थाय् सिमधःतले मनूतय्सं तोपेतय् सीम्ह थुनी।’
यरूशलेमया छेँत व यहूदाया जुजुपिनिगु दरबार, गुकियागु कःसिइ कःसिइ आकाशया फुक्क नगुया लागि धुपाँय् च्याकल, अले मेपिं द्यःतय्गु निंतिं त्वँसाबलि छाल, उपिं फुक्क तोपेत थें अशुद्ध जुइ।’”
तज्याःगु थलया ध्वाखां बेन-हिन्नोमया ब्यासिइ हुँ अले अन जिं छन्त धयागु खँ कँ।
उकिं होशियार जुयाच्वँ, जि, परमप्रभुं धयादी, थज्याःगु दिं वयेत्यंगु दु, गबले मनूतय्सं थ्व थाय्यात तोपेत वा बेन-हिन्नोमया ब्यासि धाइ मखु तर मनू स्याइगु ब्यासि धाइ।
सीम्ह व नौ वांछ्वइगु फुक्क गाः, पुर्बपाखे किद्रोन खुसि तकयागु फुक्क बुँ व सल ध्वाखाया कुन्चा तक परमप्रभुया निंतिं पवित्र जुइ। व शहरयात आवंलि कब्जा याइ मखु वा भज्यंक नाश याइ मखु।”
इमिसं थः काय्म्ह्याय्पिं मेपिं द्यःतय्गु निंतिं मिइ भोग बीत हिन्नोमया ब्यासिइ दुगु तोपेतय् पुजा यायेगुथाय् दय्कूगु दु। जिं अथे यायेगु आज्ञा बियागु मखु, अज्याःगु खँ जिं मतिइ नं तयागु मदु।
छिमिगु वेदीत तहसनहस जुइ अले छिमिसं धुपाँय् च्याकीगु वेदीत चुंचुं यानाबीगु जुइ, अले जिं छिमि मनूतय्त छिमिगु मूर्तितय्गु न्ह्यःने हे स्यानाबी।
जिं छिमिगु पुजा यायेगु देगःचात स्यंकाबी, अले छिमिगु धुपाँय् च्याकेगु मकःयात नं स्यंकाबी, अले छिमिगु सीम्हयात उपिं जीवन मदुगु मूर्तितय्गु द्यःने तयाबी। जिं स्वइबलय् छिपिं घचाइपुसे च्वंपिं जुइ धुंकूगु दु।