4 इमिसं धाइ, “वलिसें लडाइँ यायेत तयार जु! दँ, झीसं बान्हि हमला याये, तर आः गथे याये? खिउँसे च्वने धुंकल। सनिलया किपालु ताहा जुयाच्वंगु दु।
बहनिया सिचुगु किचः मालीम्ह दासं थें अथवा थःगु ज्यालाया निंतिं आय्बुइक पियाच्वनीम्ह च्यः थें।
तुयुजः वया सुथ मजुतले अले किचः तनामवंनिबलय्, लिहां वा, हे जिमि यःम्ह प्रिय, पर्वतया पाःचाय् च्वनीपिं चल्लाचा व मृग थें जुयाब्यु।
जिं इमि भाःत मदुपिं मिसातय्गु ल्याः समुद्रया फिया ल्याः स्वयाः अप्वः दय्काबी। जिं इमिगु विरोधय्, ल्याय्म्हपिनि मांया विरोधय् न्हिनय् नाश याइम्ह ब्वनाहये। जिं इमित आकांझाकां संकटय् लाकाबी अले इपांथिपां कंकाबी।
न्हय्म्ह काय् म्ह्याय्पिनि मां मुर्छ्या जुयाः सी। न्हिनय् हे वयागु सूर्य बिनावनी। वयागु बेइज्जत जुइ, अले व लज्याय् लाइ। इमि तरवारं बचय् जूपिन्त धाःसा जिं इमि शत्रुतय्गु न्ह्यःने तरवारं स्याके बी,” परमप्रभुं धयादी।
“वनाः इमिगु दाखक्यब स्यंकाब्यु, तर भज्यंक नाश याये मते! उकिया कचात त्वथुलाः वांछ्वयाब्यु। छाय्धाःसा थुपिं मनूत परमप्रभुया मनूत मखु।
इमिसं धनु व भाला घानातःगु दु। इपिं नुगः छाःपिं खः, अले इमिके दयामाया धयागु मदु। इपिं सल गया वइबलय् इमिगु सः समुद्रयागु गर्जन थें च्वं। हे बांलाःम्ह यरूशलेम, छन्त हमला यायेत इपिं लडाइँया लागिं झ्वःलिंक मनूत वः थें वइ।”
“छ्व लयेगु ई फुइधुंकल। तान्वःला सिधय्धुंकल। अय्नं झीगु उद्धार जूगु मखुनि।”
जाति जातितय्गु दथुइ थथे धकाः घोषणा या, लडाइँ यायेत तयार जु! बहादुर सिपाइँतय्त न्यंकि! दक्व सिपाइँतय्त मुंकि अले हमला या।
ओबदियायागु दर्शन। परमप्रभु परमेश्वरं एदोमयागु बारे थथे धयादी, जिमिसं परमप्रभुपाखें थ्व बुखँ न्यनागु दु। छम्ह दूतयात जाति जातितय्थाय् थथे धाय्के छ्वःगु खः, “दँ! झीपिं एदोमनापं लडाइँ याः वनेनु।”
परमप्रभुं थथे धयादी, “जिमि प्रजायात मभिंगु लँपुइ यंकीपिं अगमवक्तातय्त सुनानं नयेत ब्यूसा इमिसं ‘शान्ति शान्ति’ धकाः हाला हइ। वं नयेत मबिल धाःसा वयागु विरोधय् ल्वाःवनेत इपिं तयार जुइ।
गाजाय् सुं छम्ह नं ल्यं दइ मखु, अले अश्कलोन भज्यंक स्यनी। न्हिनय् इमिसं अश्दोदय् च्वंपिं मनूतय्त लिनाछ्वइ अले एक्रोनय् च्वपिं मनूतय्त धाःसा अनं पितिनाछ्वइ।