30 इमित खतं नःगु वहः धाइ। छाय्धाःसा जि परमप्रभुं इमित त्वःतागु दु।”
उकिं परमप्रभुं इस्राएलयापिं फुक्क मनूतय्त त्वःतादिल। वय्कलं इमित दुःख बियादिल, लुटे याइपिनिगु ल्हातय् बियादिल। लिपतय् इमित थःगु न्ह्यःनं पितिनाछ्वयादिल।
पृथ्वीइ फुक्क दुष्टतय्त छिं फोहर थें वान्छ्वयादी। अथे जुयाः छिगु नियमयात जिं माया याना।
थन इमित गुबलें हे मजूकथं ग्याःचिकुं भुनी। छाय्धाःसा परमेश्वरं थःमनूतय्गु विरोधय् घेराबियाच्वंपिनिगु क्वँय् उखेंथुखें ह्वलाबी। वय्कलं इमित मछालापुकाबी, छाय्धाःसा वय्कलं इमित त्वःतादी।
वहःयात शुद्ध या, अले तिनि वहःकःमिं उकियात छुं दय्के फइ।
अय् यरूशलेम, छंगु वहः ज्यालगय् मजुइ धुंकल, छंगु दाखमद्यय् लः ल्वाकछ्याये धुंकल।
जिगु ल्हाः छिमिगुपाखे ल्ह्वने, अले वहःयात नाय्काः यचूकु थें जिं छिमिगु फुक्क अशुद्धपाखें शुद्ध याये।
छु! छिं यहूदायात त्वःता हे दियागु खः ला? छितः सियोन तसकं मयः ला? जिमित लने हे मफय्क छाय् छिं कय्कादियागु? जिमिसं शान्तिया आशा यानाः तर छुं नं भिंगु खँ मवः। लनीगु ई पियाच्वनाः तर आतंक जक दु।
“यर्मिया, थुपिं मनूतय्सं अथवा सुं अगमवक्ता वा सुं पुजाहारीं ‘परमप्रभुं आः छु अगमवाणी छिमित क्वबिकादीगु दु?’ धकाः छन्त न्यन धाःसा छं इमित थथे धा, ‘छ हे बोझ खः?’ परमप्रभुं धयादी, ‘वं छिमित त्वःताबी।’
परमप्रभुपाखें यर्मियायाथाय् वःगु वचन थ्व हे खः,
“‘थःगु सँ खानाः वांछ्वयाब्यु, नांगा डाँडा डाँडाय् वनाः ख्व! छाय्धाःसा परमप्रभुं तंचायाः थ्व पुस्तायात इन्कार यानाः त्वःतादीगु दु।’”
छिं जिमित त्वःताः हे दियागु खः ला? छितः जिपिं खनाः तसकं तं पिहां वः ला?
जिमि परमेश्वरं इमित मयय्कादी, छाय्धाःसा इमिसं वय्कःयागु आज्ञा मानय् मयाः। इपिं मेगु जातितय्गु दथुइ चाचाःहिलाः जुइ।
जिं लच्छिया दुने स्वम्ह फैजवाःतय्त पितिनाछ्वया। अले उगु फैबथानं जितः मयय्कल। जितः इपिं खनाः वाक्क वल।
“छिपिं पृथ्वीया चि खः। चिया सवाः हे तन धाःसा थ्व चियात गथे यानाः हानं चि सवाः वय्केगु? थथे सवाः तने धुंकूगु चि छुकियात नं ज्यालगय् मजू, उकिं थज्याःगु चियात मनूतय्सं वांछ्वइ, अले न्हुया जुइ।
अथे जूसा जिं धाये – परमेश्वरं वय्कःया मनूतय्त त्वःतादी धुंकल ला? थथे मखु। जि थः हे नं अब्राहामया सन्तान, बेन्यामीन कुलयाम्ह छम्ह इस्राएली खः।