16 परमप्रभुं थथे धयादी, “प्यकालँय् दनाः स्व! पुलांगु लँ गन दु धकाः न्यँ! भिंगु लँयागु बारे न्यँ, व लँय् हुँ! अले छिमिगु मन याउँसे च्वनी। तर इमिसं धाल, ‘जिपिं व लँय् वने मखु।’
हे परमप्रभु, छिं स्वर्गं इमिगु बिन्ति न्यनादिसँ, अले थः दासत इस्राएलीतय्गु पाप क्षमा यानादिसँ। इमित इपिं जुइमाःगु खःगु लँपु स्यनादिसँ। छिं थः मनूतय्त इमिगु सर्बयया निंतिं बियादीगु थ्व देशय् हाकनं वा वय्कादिसँ।
“परमप्रभुनापं स्वापु दुगु फुक्क मुद्दाय् दकलय् तःधंम्ह पुजाहारी अजर्याह छिमि अधिकारी जुइ। अले जुजुनापं स्वापु दुगु छुं नं खँय् यहूदाया कुलनायः इश्माएलया काय् जबदियाह अधिकारी जुइ। लेवीतय्सं नं छिमिगु न्ह्यःने हाकिम जुयाः सेवा याइ। साहसी जुयाः ज्या या, भिं याइपिंनापं परमप्रभु दयेमा।”
हे जिगु मन, हाकनं शान्त जु। परमप्रभुं छंगु भिं यानादीगु दु।
अय् याकूबया सन्तानत, वा, झीपिं परमप्रभुया जःलय् न्यासि वनेनु।
इमित वय्कलं धयादिल, “झासु लंकेगु थाय् थ्व हे खः, त्यानुचाःपिं थन हे झासु लंकः वा। अले आराम कायेगु थाय् थ्व हे खः।” अय्नं इमिसं वय्कःया खँ मन्यन।
छिपिं जवय् वा खवय् वनीबलय् छिमिगु न्हाय्पनं छिमिगु ल्युनेपाखें थथे धयाहःगु सः ताइ, “लँ थ्व हे खः, थुकिं हे हुँ।”
न्हापाया पुलांगु खँयात लुमंकी। जि परमेश्वर खः, जि बाहेक मेपिं सुं मदु। जि परमेश्वर खः, जि थें ज्याःम्ह मेपिं सुं मदु।
भिंगु लँपुइ जुइपिन्त सीधुंकाः नं शान्ति व आराम दइ।
परमेश्वरं छिमित स्यनातःगु खँ व साक्षीइ ध्यान ब्यु! इमिसं थ्व स्यनातःगु खँ कथं न्वमवात धाःसा इमिके सुथसिया जः दइ मखु।
इमिसं न्हापा जि प्रजायात बालद्यःया नामं पाफयेगु स्यं थें ‘धात्थें परमप्रभु म्वाःम्ह खः’ धयाः जिगु नां कयाः पाफयाः जिगु प्रजाया पहःचहः धात्थें हे बांलाक सयेकाकाल धाःसा इमित जि प्रजाया दथुइ थाय् बी।
अय्नं इमिसं धाइ, ‘जिमित मतलब मदु! जिपिं ला थःगु हे मनसुवाः कथं वनाच्वने, जिपिं सकलें थःगु जिराहा मनया ल्यू वना हे च्वने।’”
अय्नं जिम्ह मनूतय्सं जितः ल्वःमंकूगु दु, इमिसं ज्यालगय् मजूगु मूर्तितय्गु निंतिं धुपाँय् च्याकूगु दु, इपिं थः जुइगु लँपुइ लुफिं हाःगु दु। इमिसं थःगु पुलांगु लँ द्वंकूगु दु। इपिं ध्याचः दुगु लँपुइ वंगु दु।
छंगु तुति नांगां मजूतले, अले छंगु कथु मगंतले छ ब्वाँय् वने मते। अय्नं छं धाल, ‘थ्व फुक्क म्वाःमदुगु खँ खः! जिं विदेशी द्यःतय्त माया याये, जि इमिगु हे ल्युने वने!’
छन्त सुख जुयाच्वंबलय् हे जिं छन्त ख्याच्वः बियागु खः। तर छं जिं न्यने मखु धाल। थ्व ला ल्याय्म्हबलय् निसेंया छंगु बानी खः, छं जिगु खँ न्यंगु मदु।
“हे इस्राएली कुमारी, छ वंगु लँय् थां व झण्डा धस्वाकि। छ वःगु लँय् चिं ति लिहां वा! थुपिं थःगु शहरय् लिहां वा!
परमप्रभु छिकपिनि परमेश्वरं जिमित गन वनेगु खः, जिमिसं छु यायेमाःगु खः, व क्यनादीमा धकाः प्रार्थना यानादिसँ।”
“छिं परमप्रभुया नामय् धाःगु खँ जिमिसं मानय् याये मखु।
“इमिसं सियोनपाखे वनीगु लँ गुगु खः धकाः न्यनी अले थःगु ख्वाः उखेपाखे स्वय्की। इपिं वयाः थःत हे परमप्रभुयाथाय् गुबलें ल्वःममंकीगु सदांया बाचाय् ची।
तर जिं इमित थ्व आज्ञा बियागु खः, ‘जिगु खँ न्यँ, अले जि छिमि परमेश्वर जुये, छिपिं जिमि प्रजा जुइ, जिं धाःथें फुक्क यात धाःसा छिमित भिं जुइ।’
“तर इमिसं जिगु खँ मन्यं, उकी ध्यान मब्यू। उकिया पलेसा इमिसं थःगु जिराहा व मभिंगु इच्छा कथं ज्या याना जुल। इपिं लिज्यात, न्ह्यमज्याः।
दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभु, इस्राएलयाम्ह परमेश्वरं थथे धयादी – छिमिगु पहःचहः व ज्या भिंकि, अले जिं छिमित थ्व थासय् च्वनेबी।
“जिं होरेब पर्वतय् सकल इस्राएलीतय्गु निंतिं जिम्ह दास मोशायात बियागु विधि व नियम दुगु व्यवस्थायात लुमंकी अले उकियात बांलाक मानय् या।
“अले अब्राहामं धाल – ‘इमिके मोशायागु व्यवस्था व अगमवक्तातय्गु सफू द हे दु नि, इमिसं व हे जक न्यंसां गा हे गानि।’
वय्कलं इमित धयादिल – “छिकपिन्थाय् आः छुं ई तक जक जः खयाच्वनी, जः दतले छिकपिं सना जु, मखुसा छिकपिन्त खिउँगुलिं त्वपुइ। खिउँथाय् जुइपिन्सं थः गन वनाच्वना धयागु तकं सी मखु।
थ्व खँ छिमिसं सीकाः यात धाःसा छिपिं धन्यपिं जुइ।
“अनन्त जीवन दइ धकाः छिमिसं धर्मशास्त्र ब्वना जुइ। व हे धर्मशास्त्रं जिगु साक्षी बी,
अन च्वंपिं मनूत थेसलोनिकेय् च्वंपिं मनूत स्वयाः गुलिखय् भिं। इमिसं परमेश्वरयागु वचन यइपुक न्यन। पावलं धाःगु खँ पाय्छि जू ला कि मजू धकाः इमिसं न्हिथं धर्मशास्त्र पुइकाः स्वयेगु यात।
अले हानं चिं तये धुंकूपिं जूसां चिं दु धकाः भरोसा मतसे अब्राहामं चिं तये न्ह्यः याःगु विश्वासया लँपुइ जुइपिनि नं अबु यायेत खः।
पुलांगु खँ लुमंकि, छिमि मांबौयाके न्यँ, न्हापा छु जुल धकाः। थः स्वयां थकालिपिंके न्यँ, इमिसं छिमित न्हापायागु खँ कनी।
गथे ख्रीष्ट येशूयात छिमिसं “प्रभु” धकाः मानय् यात, अथे हे वय्कलं धयादी थें याना च्वँ।
विश्वासं यानाः हे न्हापायापिं मनूतय्त परमेश्वरं यय्कादिल।
छिपिं अल्छी जूगु जिमित मयः, बरु दुनुगलंनिसें परमेश्वरयात विश्वास याःपिं मनूतय्सं थें वय्कलं बी धयादीगु कायेत कुतः या।
तर इस्राएलीतय्सं इपिं न्याय याइपिनिगु खँ मन्यं छाय्धाःसा इमिसं मेपिं द्यःतय्गु ल्यू वनाः वेश्या थें व्यवहार यात अले इमित भागि यात। इमि पुर्खातय्सं परमप्रभुयागु आज्ञा मानय् याःगु खः, तर न्हूगु पुस्तां अथे यायेगु याकनं हे त्वःतल।