14 जि प्रजाया घालय् इमिसं तच्वःगु घाः मखु थें यानाः पट्टी चिनाब्यूगु दु। शान्ति ला द हे मदुसां इमिसं ‘शान्ति, शान्ति’ धाइगु।
छिसं माला च्वनादीम्ह दाऊदयाथाय् फुक्क मनूत लिहां वः थें, जिं फुक्क मनूतय्त छिथाय् लित हये। अनंलि ल्यंदुपिं फुक्क मनूतय्त शान्ति दइ।”
पालिंनिसें छेनय् थ्यंक घाः मजूगु थाय् हे मदु। छंगु म्ह छम्हं घालं, दागं व ख्वँतं जाःगु दु। उकी सिलाः चिनाब्यूगु मदु न चिकं तयाः नाइकाब्यूगु दु।
दर्शन खनीपिन्त इमिसं धाइ, “आः थनिंनिसें दर्शन मखनेमा!” इमिसं अगमवक्तातय्त धाइ, “जिमित खःगु खँया दर्शन कने मते!” “जिमित यःगु खँ जक धा, मखुगु अगमवाणी कँ!
परमप्रभुं थः प्रजायात घाः चिनादी खुन्हु अले वय्कलं इमित यानादीगु घाः लाय्कादी खुन्हु तिमिला सूर्य थें च्वनी अले सूर्यया जः न्हय्न्हुया जः थें न्हय्दुगं अप्वः ज्वाल्ल थी।
तर जिं धया, “हाय! परमप्रभु परमेश्वर, अगमवक्तातय्सं इमित ‘छिमिसं तरवार व अनिकाल खनी मखु, जिं छिमित धात्थें थ्व थासय् न्ह्याबलें दयाच्वनीगु शान्ति बी धकाः धयाच्वनी।’”
“आः हे यर्मिया, छं इमित थ्व वचन धा, “‘जिगु मिखां मदिक्क चान्हि ख्वःबि पिहां वयाच्वनेमा। छाय्धाःसा कुमारी म्ह्याय्, जिमि मू वंपिं मनूत तसकं घाःपाः जूगु दु। इमित तःधंगु घाः जूगु दु।
जितः हेला याइपिन्त इमिसं थथे धयाच्वनीगु, ‘छिमित शान्ति दइ धकाः परमप्रभुं धयादीगु दु,’ अले थःगु हे मनयागु बिचाःकथं जुइपिं सकसितं थुमिसं थथे धाइगु, ‘छिमित छुं जुइ मखु।’”
निदँया दुने जिं बेबिलोनयाम्ह जुजु नबूकदनेसरं थ्व थासं ल्ह्ययाः बेबिलोनय् यंकूगु परमप्रभुया देगःया फुक्क सामान हाकनं थ्व थासय् लित हये।
अले जिं धया, “हाय! परमप्रभु परमेश्वर, छिं छन्त शान्ति दइ धकाः धयाः यरूशलेमयापिं मनूतय्त ध्वंलाःगु दु। छाय्धाःसा जिमिगु गःपतय् तरवार तःगु दु।”
इमिसं परमप्रभुया बारे मखुगु खँ धाःगु दु। इमिसं धाल, “वय्कलं छुं यानादी मखु। झीत छुं जुइ मखु। झीसं गुबलें तरवार व अनिकाल खनी मखु।
छंगु अगमवक्तातय्सं खंगु दर्शनत सत्य मखुगु व छुं हे मूं मवंगु खः। इमिसं छंगु अधर्म क्यना मब्यू, मखुसा छन्त ज्वनाः बेबिलोनय् मयंकीगु। इमिसं छंगु निंतिं खंगु दर्शन सत्य मखुगु व अलमल यायेत जक खः।
“‘छाय्धाःसा शान्ति मदुबलय् नं जिमि मनूतय्त “शान्ति दु” धकाः धयाः इमिसं मखुगु लँय् यंकूगु दु। अले मनूतय्सं तसकं बमलाःगु पःखाः दय्कूबलय् थुपिं अगमवक्तातय्सं उकियात सख्वाः पानाः त्वपुयाब्यूगु दु।
यरूशलेमया बारे अगमवाणी ल्हाःपिं व अन शान्ति मदुसां शान्तिया दर्शन खंपिं इस्राएलया अगमवक्तात नं मन्त, परमप्रभु परमेश्वरं धयादी।”’
छिमिसं मखुगु खँ ल्हानाः धर्मीतय्त निराश यात, तर जितः इपिं निराश जूगु मयः। छिमिसं दुष्टतय्त थःगु मभिंगु पहःचहः मत्वःतेत हःपाः बिल, इमिसं मभिंगु पहःचहः त्वःतूगु जूसा इमिगु प्राण बचय् जुइगु।
“‘अले उम्ह अगमवक्तायात लोभ क्यनाः अगमवाणी याकेब्यूगु दुसा, जि परमप्रभुं हे उम्ह अगमवक्तायात लोभ क्यनागु खः। जिं थःगु ल्हाः वयागु विरोधय् ल्ह्वने, अले जिगु प्रजा इस्राएलया दथुं वयात नाश यानाबी।
सुं मखुगु खँ ल्हाइम्ह व ध्वंलाइम्ह मनुखं ‘जिं छंगु लागि यक्व दाखमद्य व अय्लाःया लागि अगमवाणी याये’ धकाः धाल धाःसा अज्याःम्ह अगमवक्तायात हे थुपिं मनूतय्सं यय्की।
परमप्रभुं थथे धयादी, “जिमि प्रजायात मभिंगु लँपुइ यंकीपिं अगमवक्तातय्त सुनानं नयेत ब्यूसा इमिसं ‘शान्ति शान्ति’ धकाः हाला हइ। वं नयेत मबिल धाःसा वयागु विरोधय् ल्वाःवनेत इपिं तयार जुइ।
मनूतय्सं प्यखें “शान्ति दु, ग्याये माःगु मदु” धया च्वनीबलय् लाक्क हे इमिके प्वाथय् दुम्ह मिसायात मचाबुइ ब्यथा जू थें आकाझाकां विनाश जू वइ। अले इपिं छुं यानाः नं बचय् जुइ फइ मखु।
न्हापा न्हापा नं मखुगु खँ स्यना जुइपिं अगमवक्तात दयावःगु खः। अथे हे छिमिगु पुचलय् नं मखुगु खँ स्यना जुइपिं मनूत दयावइतिनि। अज्याःपिं मनूतय्सं छिमित मखुगु खँ जक स्यनाबीगु कुतः याइ। इमित मुक्ति बियादीम्ह येशू ख्रीष्टयात हे इमिसं त्वःतावनी, अले याकनं हे स्यनावनी।