10 अन रिब्लाय् हे बेबिलोनयाम्ह जुजुं सिदकियाहया काय्पिन्त वयागु मिखाया न्ह्यःने हे स्याकेबिल, अले यहूदाया फुक्क हाकिमतय्त नं स्याकेबिल।
थः तापाक्क वनाः फेतुत। थः काय्यात सीगु स्वये मफयाः वं थथे याःगु खः। अले व अन च्वनाः ह्वाँय्ह्वाँय् ख्वल।
वयात ब्वना मयंसे जि गथे यानाः जिमि बाःया न्ह्यःने वने? जिमि बाःयात जूगु दुःख जिं गथे यानाः स्वये?”
इमिसं सिदकियाहया काय्पिन्त वयागु हे न्ह्यःने हेस्यात। अनंलि इमिसं वयागु मिखा ल्ह्वकाबिल। वयात कँय्या सिखलं चिनाः बेबिलोनय् यंकल।
परमप्रभुं थथे धयादी, “थ्व मनूया नां मस्त मदुम्ह धकाः च्व, छम्ह मनू गुम्ह थःगु जीवनकालय् ताःलाइ मखु। छाय्धाःसा वया सन्तान मध्ये सुं नं ताःलाइ मखु, वया सुं सन्तान दाऊदया सिंहासनय् च्वने खनी मखु अथवा यहूदाय् शासक जुइ खनी मखु।”
“यहूदायाम्ह जुजु सिदकियाह व वया हाकिमतय्त इमित स्यायेत स्वःपिं शत्रुतय्गु ल्हातय् व छिमिगु न्ह्यःनं लिचिलावंपिं बेबिलोनयाम्ह जुजुया सेनाया ल्हातय् बी।
बथांयाम्ह दकलय् बांलाःम्ह पशु ल्ययाः का! उकिया क्वय् सिँ द्वँचिंकि! थलय् दुगु ला दाय्कि, उकी क्वँय्त दाय्कि!
बुरापिं मनूत, ल्याय्म्हपिं ल्यासेपिं, मिस्त व मस्त सकसितं स्यानाछ्व! तर कपालय् व चिं दुपिं सुयातं नं थी मते! जिगु पवित्रगु थासं हे शुरु या।” उकिं इमिसं देगःया न्ह्यःने दुपिं धर्म गुरुतपाखें हे थ्व ज्या शुरु यात।
छिमिसं खंगु खं यानाः छिपिं वँय् जुइ।