54 “बेबिलोनं चिल्लाय् दनाः हाःगु सः वइ। बेबिलोनीतय्गु देशं ख्वःसः पिहां वइ, छगू तःधंगु विनाशया सः।
जिगु नुगः मोआबया निंतिं ख्वइ। अन च्वंपिं बिस्युं वनाः सोअर तक अले एग्लत-शलीशियाय् तक थ्यंकः वन। गुलिं ख्वख्वं लूहीतपाखे थाहां वनीगु लँय् वन। होरानैमया लँय् इमिसं थःपिनिगु नाश जूगुया निंतिं बिलाप यात।
अले मरुभूमिइ छाःगु निभाः वः थें हमला याइ। तर परमप्रभु, छिं थः शत्रुतय्गु म्हुतुप्वाः तिनादी, अले सुपाँचं ताःन्वःगु यात सिचुका ब्यु थें छिं दयामदुपिं मनूतय्गु सः दिकादी।
देशय् लडाइँ व विनाशया हाःसः दु।
वया फुक्क द्वहंचात स्यानाब्यु! उपिं स्याइगु थासय् यंकेमाः! इमित धिक्कार दु! छाय्धाःसा इमिगु दिं वःगु दु। इमित सजाँय बीगु ई थ्यंकः वल।
बेबिलोनयाम्ह जुजुं इमिगु बारे न्यन, वयागु ल्हाः याग्लाप्याग्ला जुल। मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसा थें वयात धन्दा जुल।
बेबिलोन कब्जा याःबलय् ताये दुगु सलं पृथ्वी थरथर खाइ। वयागु ख्वःसः जाति जातितय्थाय् तक थ्वइ।
परमप्रभुं धयादी, “उबले यरूशलेमयागु न्या ध्वाखां तस्सलं हाला हःगु सः, शहरया न्हूगु चुकपाखें ह्वाँय्ह्वाँय् ख्वया हःगु सः, डाँडा डाँडां विनाशया तसकं ध्यांग सः वइ।