वया शत्रुतय्सं वयागु दक्व मू मू वंगु ज्वलं लुतय् याःगु दु। मेगु जातियापिं मनूत, सुयात परमप्रभुं थःगु मुंज्याय् च्वनेत पनादीगु खः, इपिं वयागु पवित्र थासय् दुहां वंगु वं खन।
“स्वयादिसँ! हे परमप्रभु, बिचाः यानादिसँ! सुयात छिं थज्याःगु दुःखकष्ट बियादीगु दु धकाः? छु मिसातय्सं थःगु गर्भया फल, व थःम्हं बुइका तःपिं मस्तय्गु ला नयेगु ला? छु पुजाहारीत व अगमवक्तात परमप्रभुया पवित्र देगलय् हे स्याइगु?
छं इस्राएलया घरानायात धा, ‘परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी – स्व! जिं थःगु पवित्रथाय् अर्थात छिमिगु सुरक्षा व गर्वया मूल, छिमिगु मिखाया नानिचा, छिमिसं दुनुगलंनिसें यय्कूगु थाय्यात अपवित्र याये त्यनागु दु। छिमिसं अन त्वःताःवःपिं छिमि काय् म्ह्याय्पिन्त तरवारं स्याइगु जुइ।