45 “हे जिमि मनूत, वयागु दथुं पिहां वा! सकलें थथःगु ज्यान बचय् यायेत ब्वाँय् हुँ! परमप्रभुयागु ग्यानापुगु तंपाखें बिस्युं हुँ!
बेबिलोनं पिहां वा! बेबिलोनीतय्गु दथुं बिस्युं वा! लय्तातां तसलं थ्व खँ घोषणा या! पृथ्वीया कुन्चाय् थ्यंक च्वंपिन्त थ्व खँ न्यंकि! छिमिसं थथे धा, “परमप्रभुं थः दास याकूबयात त्वःतकादीगु दु।”
परमप्रभु झी परमेश्वरं वय्कःया देगःया निंतिं गय् यानाः बदला कयादिल धकाः सियोनय् घोषणा याइपिं बेबिलोन देशं बिस्युं वःपिं व शरण काःवपिनिगु खँ न्यँ!
“बेबिलोनं बिस्युं हुँ! बेबिलोनीतय्गु देश त्वःति, अले थःगु बथांयात लँ क्यनीपिं दुगुचात थें जु!
छिपिं तरवारं बचय्जूपिं याकनं वना हे छ्व! छगू तापाःगु देशय् परमप्रभुयात लुमंकी, अले यरूशलेमया बारे बिचाः या!”
“बेबिलोनं बिस्युं हुँ! सकलें थथःगु ज्यान बचय् यायेत बिस्युं हुँ! वयागु पापया कारणं छिपिं नाश जुइ मते। थ्व जिगु बदला कायेगु ई खः, वय्कलं वयात वं फयेमाःगु सजाँय बियादी।
“‘जिमिसं बेबिलोनयात लाय्केगु खः, तर व लाइ मखु। वयात त्वःताब्यु। अले झीपिं थथःगु देशय् वना हे छ्वयेनु। छाय्धाःसा वयागु इन्साफ आकाश तक हे थ्यंगु दु। थ्व सुपाँय् तक हे तःजाःगु दु।
“वा, छिपिं बेबिलोन शहरय् च्वनीपिं सियोनया मनूत, अनं बिस्युं वा!”
खलःयात वं ख्याच्वः बिल, “थुपिं मभिंपिं मनूतय्गु पालपाखें तापाक्क च्वँ। अले इमिगु छुं नं थी मते, मखुसा इमिगु पापया हुनिं छिपिं नं मदयावनी।”
मेमेगु नं यक्व दसि बियाः वं इमित होश यानाच्वनेत धाल – “थौंकन्हय्यापिं मनूतपाखें बचय् जुयाच्वँ।”
अले हानं प्रभुं थथे धयादीगु दु – “छिपिं इमिगु पुचलं पिहां वा, अले छखे च्वँ। अशुद्ध खँ थी मते। अले जिं छिमित थः मनू याये।
अले जिं स्वर्गं थथे धयाहःगु मेगु सः ताल – “जि यःपिं मनूत, वयाथासं पिहां वा। मवल धाःसा छिमिसं नं व नाप व्यभिचार याइ। वलिसे पाप याये मते, मखुसा छिमिसं वलिसे तुं सजाँय फयेमाली।