33 दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभु, इस्राएलया परमेश्वरं थथे धयादी, “बेबिलोन खलाया न्हुइत्यंगु छ्व थें खः। व लइगु ई याकनं वइ।”
छाय्धाःसा बाली लये न्ह्यः हे स्वां ह्वयाः कुतुंवने धुंकीबलय्, अले दाख पाकय् जुइबलय्, वय्कलं व कचायात ईंचां न्हायादी अले न्यनावंगु कचायात नं पालाछ्वयादी।
अय् जिमि प्रजा, दाइँ याइगु खलय् हायातःपिं! दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभु इस्राएलया परमेश्वरपाखें जिं छु न्यनागु दु, व जिं छिमित धाये।
“अय् बेबिलोनया कुमारी म्ह्याय्, छ क्वय् क्वहां हुँ, धुलय् फेतु! अय् बेबिलोनीतय् म्ह्याय्, सिंहासन त्वःताः बँय् फेतु! आवंलि छन्त क्वमिलु व नाइसे च्वम्ह धाइ मखु।
अले थ्व खबर नं कनी, खुसि छीगु थाय् काये धुंकल, ध्वपचाय् दुगु सःखिमाय् मि तयाबिल, सिपाइँत ग्यानाच्वंगु दु।”
“अय् यहूदा, जिमि मनूतय्गु भिंगु दिं लित हयेबलय्, “छंगु निंतिं नं सजाँयया ई क्वःछिनातःगु दु।”
इँचा संकि, छाय्धाःसा छ्व लय्गु ई जुइ धुंकल। वा, दाखयात न्हुत्तुन्हु, छाय्धाःसा दाखतिसिगु थाय् जाये धुंकल, दाखति तइगु गाः जायाः भय्भय् बिल। इपिं तसकं मभिंना वने धुंकल।”
परमप्रभुं थथे धयादीगु दु, “दमस्कसया मनूतय्सं तःक्व हे पापयात, जिं इमित सजाँय मब्यूसे त्वःते हे मखु। छाय्धाःसा नँयागु वा दुगु ज्याभलं अन्न दाथें हे इमिसं गिलादया मनूतय्त तसकं बांमलाःगु व्यवहार यात।
तर इमिसं परमप्रभुया बिचाःयात सीके मफु। इमिसं वय्कःयागु आजुयात नं थुइके मफु। वय्कलं इमित अन्न दायेगु थासय् थूत मुंकु थें इमित मुंकादी।
“हे सियोनया म्ह्याय्, दनाः अन्नयात दा, छाय्धाःसा जिं छन्त नँयागु नेकूत बी, जिं छन्त कँय्यागु ख्वः बी, अले छं यक्व हे जातितय्त कुचा कुचा याये फइ।” इमिगु अधर्मयागु कमाइ अले इमिगु सम्पत्ति सारा पृथ्वीयाम्ह परमप्रभुयात देछाइ।
तसकं तमं छि पृथ्वी थुखे उखे न्यासि झायादिल। तमं छिं जात जातिया मनूतय्त न्हूतु न्हूयादिल।
छ्व लये मत्यःतले निमां थकाय् नि ब्यु। लय्बलय् जिं ज्यामितय्त न्हापां नामा निं पुयाः छ्वय्केत मुंकि, अले छ्व जक जिगु धुकुतिइ मुंके हजि धकाः धाये।’”
नामायागु पुसा ह्वः वःम्ह शत्रु शैतान खः। छ्व लयेगु ई परमेश्वरं न्याय याइगु ई खः। छ्व लइपिं ज्यामित स्वर्गदूतत खः।