16 वय्कः थ्वय्क हालादीबलय् आकाशय् लः गड्याङ गुडयाङ याइगु, वय्कलं पृथ्वीया तापाःगु थासं सुपाँय् थकयादी। वय्कलं वानापं हाबलासा त्वय्कादी। थःगु धुकुतिं फय् वय्कादी।
अले परमेश्वरं नोआ व वलिसे जहाजय् दुपिं फुक्क जंगलय् च्वनीपिं व छेँय् लहीपिं पशुतय्त लुमंकादिल। वय्कलं पृथ्वीइ फय् वय्कादिल। अले लः बुलुहुं सुनावन।
परमेश्वरं मनूतय्त नाश यायेत, पृथ्वीयात प्याकेत व थःगु सदां दयाच्वनीगु दयामाया क्यनेत नं परमेश्वरं वा वय्कादी।
“छ च्वापुया धुकुतिइ वनागु दु ला? अथवा प्वँ मुंकातःगु थाय् छं खनागु दु ला?
छंगु लप्पा परमेश्वरयागु लप्पा थें च्वं ला? वय्कःया सः थें छ तसलं हाले फु ला?
छिं हक्केवं लः बाः वन, अले छिं तस्सलं उजं बीवं इपिं हथासं चिला वन।
वय्कलं पृथ्वीया कुन्चां सुपाँय् थकयादी, वानापं हाबलासा छ्वयाहयादी, अले थःगु धुकुतिं फय् पिकयादी।
वय्कलं थःगु वचन छ्वयादी अले उमित नाय्कादी, वय्कलं फय् वय्कादी अले लः न्ह्याइ।
अले स्वर्गं परमप्रभु हालाहयादिल, दक्वसिबय् तःधंम्हय्सिगु सः ताये दत।
जाति जातियापिं मनूतय् दथुइ तसकं हल्लाखल्ला जुल, राज्य-राज्य लिगिलिगि सनाः क्वःदल वय्कलं थःगु सः पिकयादिल, पृथ्वी नायावन।
न्हापांनिसें दुगु आकाशय् जुइम्ह परमप्रभुयात तःधंकि। वय्कः थःगु शक्तिशाली सलं हाःगु न्यँ।
वय्कलं आकाशय् पुर्बयागु फय् त्वःतादिल, अले थःगु शक्तिं दच्छिनयागु फय् संकादिल।
मोशां थःगु कथियात मिश्रया च्वय् ल्ह्वन। अले परमप्रभुं उखुन्हु न्हिच्छि व चच्छि देय्न्यंक पुर्बं फय् वय्कादिल। कन्हय् सुथय् व फसं क्वःबुइँचात हल।
अले परमप्रभुं फय्यात हीकाः पच्छिमं तसकं फय् वय्कादिल। व फसं दक्व क्वःबुइँचातय्त लाल समुद्रय् ब्वय्का यंकल। अले मिश्रया गनं हे छम्ह हे क्वःबुइँचा ल्यं मन्त।
अले मोशां थःगु ल्हाः समुद्रया च्वय्पाखे न्ह्यज्याकल। परमप्रभुं चच्छिं पुर्बं तसकं फय् वय्काः समुद्रय् गंगु बँ दय्कादिल। समुद्र निब्व जुल।
करूबतय्गु पपूया सः पिनेया चुकय् तक ताये दु। व सः दक्व शक्ति दुम्ह परमेश्वर नवानादीबलय् ताये दइगु सः थें च्वं।
“अय् इस्राएलीत, छिपिं जिगु निंतिं कूशया सन्तान थें खः” परमप्रभुं धयादी। “छु जिं इस्राएलीतय्त मिश्र देशंनिसें, पलिश्तीतय्त कप्तोरंनिसें, अले अरामीतय्त कीरंनिसें लिकानाः हयागु मखु ला?
अय्नं परमप्रभुं समुद्रय् तःधंगु वाफय् वय्कादिल। थ्व वाफसं यानाः जहाज हे स्यनी थें च्वन।
सूर्य लुइधुंकाः परमेश्वरं पुर्बया क्वाःगु फय् छ्वयाहयादिल। छेनय् निभालं पुनाः योना मूर्च्छा हे जुइ थें च्वन। अले वं सीगु मनं तुनाः थथे धाल, “आः जि म्वानाच्वनेगु स्वयाः सीगु हे जिल।”