10 “‘परमप्रभुं झीत दोष मदुपिं ठहरय् यानादीगु दु। वा, झीसं परमप्रभु झी परमेश्वरं छु यानादीगु खः व सियोनय् कं वनेनु।’
जि सी मखु, तर म्वानाच्वने, अले परमप्रभुं यानादीगु ज्याया खँ न्यंकाच्वने।
वय्कलं छंगु विश्वासयात जः थें अले छ सत्यम्ह खः धकाः न्हिनय्सिया निभाः थें क्यनादी।
मनूत सकलें ग्याइ। इमिसं परमेश्वरं यानादीगु ततःधंगु ज्या लुमंकी। अले वय्कलं यानादीगु ज्या कनाजुइ।
परमेश्वरया भय काइपिं फुक्कं वयाः न्यँ, जिं वय्कलं जिगु निंतिं छु छु यानादिल धकाः कने।
अले जिं सियोनया ध्वाखाय् च्वनाः छिगु प्रशंसाया खँ ल्हाये फइ। छिं जितः बचय् यानादीगुलिं जि लय्तायाच्वने।
बचय्जूपिं लसतां म्ये हालाच्वनी। पच्छिमय् च्वनीपिन्सं परमप्रभुया तःधंगु महिमाया जयजय याइ!
यरूशलेमया मनूतय्त साहस ब्यु। इमित धा, इमिसं ताःइलंनिसें सास्ती नयावयाच्वंगु दु। आः इमिगु पाप क्षमा जूगु दु, इमिगु पापया लागिं जिं इमित पूरा सजाँय बियागु दु।
परमप्रभुं मू पुलाः छुत्कारा यानादीपिं हाकनं लिहां वइतिनि। इपिं सियोनय् म्ये हा हां दुहां वइ, अले इमिगु छ्यंया श्रीपेच न्ह्याबलेंया निंतिं लसता जुइ। इमिसं खुसि व लसता कायेखनी। अले दुखं व झसुका इपिंपाखें तापाक हे जुइ।
परमप्रभु झी परमेश्वरं वय्कःया देगःया निंतिं गय् यानाः बदला कयादिल धकाः सियोनय् घोषणा याइपिं बेबिलोन देशं बिस्युं वःपिं व शरण काःवपिनिगु खँ न्यँ!
उकिं बेबिलोनया विरोधय् परमप्रभुं दय्कादीगु योजना। अले बेबिलोनीतय्गु देशया विरोधय् वय्कःया इच्छा छु दु न्यँ, बथांयापिं चिचीधिकःपिं फैया मस्तय्त घिसय् यानाः यंकी। इमिसं यानाः वं इमिगु घाँय्ख्यःयात भज्यंक नाश यानाबी।