35 “बेबिलोनीतय्गु विरोधय् छपु तरवार!” परमप्रभुं धयादी, “बेबिलोनय् च्वंपिनिगु विरोधय् अले वया हाकिमत व बुद्धि दुपिं मनूतय्गु विरोधय्।
“छिमिसं ख्वख्वं धाइ, ‘हे परमप्रभुया तरवार, छं गुबलय् आराम कायेगु? छ थःगु दापय् लिहां हुँ, छ सुम्क च्वँ।’
इमिगु शहरय् लडाइँ जुइ, इमिगु मू ध्वाखात स्यंकाबी, अले इमिगु योजनायात नाश यानाबी।
उखुन्हु चान्हय् बेबिलोनीतय् जुजु बेलसजरयात स्यात।
जिं इमि हाकिमत, अले बुद्धि दुपिं मनूतय्त काय्काबी, वया बडा-हाकिमत, हाकिमत व सिपाइँतय्त नं। इपिं न्ह्याबलेंया निंतिं द्यनी अले दनी मखु,” परमप्रभुं धयादी गुम्हय्सिगु नां दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभु खः।
बथां त्वःतावंपिं ज्यालगय् मजूपिं जवाःतय्त धिक्कार! वयागु ल्हाः व जव मिखाय् तरवार लाइ। वयागु ल्हाः गनावनी अले वयागु जव मिखा कां जुइ।
परमप्रभुयागु थ्व वचन जिथाय् वल,
इपिं दने धुंकाः जिं इमिगु निंतिं छगू भ्वय् तयार याये। अले इमित काय्के, अले इपिं न्हिलाः चिल्लाय् दनाः हाली अले सदांयात द्यनी। इपिं गुबलें दनी मखु,” परमप्रभुं धयादी।
उकिं वया ल्याय्म्हपिं मिजंतय्त वयागु लँय् स्याइ। वया सकलें सिपाइँत उखुन्हु सुम्क च्वनी,” परमप्रभुं धयादी।
वया फुक्क द्वहंचात स्यानाब्यु! उपिं स्याइगु थासय् यंकेमाः! इमित धिक्कार दु! छाय्धाःसा इमिगु दिं वःगु दु। इमित सजाँय बीगु ई थ्यंकः वल।
हे जाति जातिया जुजु, सुनां छितः हनाबना मयाइ? छाय्धाःसा छि हनाबना यायेमाःम्ह खः। जाति जातिया बुद्धि दुपिं मनूत वा इमि जुजुपिं मध्ये छि थें जाःम्ह सुं नं मदु।
बुद्धि दुपिं मछालेमाली, इमिगु नुगः क्वतुनी, अले इमित ज्वनी। इमिसं परमप्रभुया वचनयात त्वःतूगु दु, इमिके गज्याःगु बुद्धि दु?
मि व तरवारपाखें परमप्रभुं फुक्क मनूतय्गु न्याय यानादी, अले परमप्रभुपाखें सीपिं यक्व हे दइ।
“गुम्हय्सिनं मखुपिं अगमवक्तातय्गु चिं स्यंकाबी। गुम्हय्सिनं बुद्धिमानतय्गु खँयात ज्यालगय् मजुइकाबी। अले इमिगु ज्ञानया मूर्खतायात क्यनादी।
“जिं सुं छम्हय्सित उत्तरपाखें ल्ययागु दु अले व वइ। पुर्बं वयाः वं जिगु नां काइ। भ्यातनाःयात न्हुतुन्हू थें अले कुमालं चा न्हुतुन्हू थें वं शासकतय्त न्हुइ।
अथे जुयाः जिं हाकनं छकः थ्व जातिया दथुइ तसकं अजू चायापुगु ज्या यानाः छक्क यानाबी, अले जिं ज्ञानीपिनिगु ज्ञानयात नाश यानाबी, अले बुद्धिमानतय्गु बुद्धियात ज्यालगय् मजुइकाबी।”
छिमिसं जिगु बाचा त्वथूगुलीं जिं धात्थें हे छिमित सजाँय बी, अले गुबलय् छिपिं थथःगु शहरय् मुनाच्वनी, जिं छिमिगु दथुइ ल्वय् छ्वया हये। छिमित शत्रुतय्गु ल्हातय् बी।
“परमप्रभुं थम्हं अभिषेक यानादीम्ह कोरेसयात धयादी, जात जातितय्त त्याकेत, जुजुतय्गु ल्हातं अधिकार लाकाकायेत, शहर शहरया मू ध्वाखात चाय्केत व ध्वाखात वयागु विरोधय् गुबलें तीमफय्मा धकाः जिं वयात शक्ति बियागु दु, जि परमप्रभुं जुजु कोरेसयात थथे धाये,
छाय्धाःसा जिं बेबिलोनया मूर्तितय्त सजाँय बीगु ई धात्थें वइ, वयागु फुक्क देश लज्याय् लाइ, अले वया स्याःपिं फुक्क अन हे लानाच्वनी।