31 “हे घमण्डी, स्व, जि हे छंगु विरोधय् दु,” प्रभु, दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं धयादी, “छाय्धाःसा छंगु दिं वःगु दु, जिं छन्त सजाँय बीगु दिं।
उखुन्हु दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं फुइँ यानाजुइपिं व तःधंछुया जुइपिं सकसित क्वमिलु यानादी।
जि थः हे छंगु विरोधय् दु, अय् यरूशलेम, अय् थ्व ब्यासिया च्वय् च्वंपिं, ल्वहंया ल्वहं दुगु तज्जाःगु माथंवंगु थासय् च्वंपिं, जि, परमप्रभुं धाये, छिमिसं धाइ “सुनां जिमित हमला याये फइ? वा जिपिं च्वनेगु थासय् सु दुहां वये फइ?”
“मोआब गुलि तःधं जुइमाःम्ह खः धयागु खँ जिमिसं न्यनागु दु। व तसकं तःधं जुइमाःम्ह खः। वयागु फुँइ व नुगःया तःधंछुया बारे जिमिसं न्यनागु दु।
छं हःपाः ब्यूगु भय व छंगु नुगःया घमण्डं छन्त ध्वंलाःगु दु। हे ल्वहंधीया कापिचाय् च्वनीपिं, हे डाँडाया च्वका च्वकाय् ढुक्क जुयाः च्वनीपिं, तर छ इमा थें च्वय् च्वय् ब्वःसां, अले नगुतय्गु दथुइ छेँ दय्का च्वंसां अनं जिं छन्त बँय् कुर्काबी,” परमप्रभुं धयादी।
“धनुष वाणं कय्किपिं सकलें मनूतय्त बेबिलोनया विरोधय् सःता हजि। वया प्यखेरं छाउनी तयाः घेरय् या, सुं नं बिस्युं वने मफयेमा। वयागु ज्या स्वयाः वयात बदला ब्यु! वं गथे याःगु दु, वयात अथे हे या! छाय्धाःसा वं इस्राएलया पवित्र परमेश्वरयात मभिंका खँ ल्हाःगु दु।
घमण्डी धाःसा लुफिं हायाः दइ, अले सुनानं वयात दनेत ग्वाहालि याइ मखु। जिं वयागु शहर शहरय् मि तयाबी, उकिं वयागु प्यखेरं दुपिं फुक्कसित भस्म याइ।”
“हे नाश याइगु पहाड, गुगु फुक्क पृथ्वीयात नाश याइगु खः, स्व! जि हे छंगु विरोधय् दु,” परमप्रभुं धयादी, “अले जिं थःगु ल्हाः छंगु विरोधय् न्ह्यज्याके। छन्त भीरं क्वय् क्वफानाबी, अले छन्त मिं नःगु पहाड यानाबी।
वलिसें खँ ल्हा, अले वयात थथे धा, ‘परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी – “‘हे मिश्र देशयाम्ह जुजु फारो, जि छंगु विरोधय् दु, थःगु खुसिचातय्गु दथुइ च्वनाच्वनीम्ह छ तःधीम्ह लखय् च्वनीम्ह जन्तु, छं थथे धाःगु दु, “निल खुसि जिगु हे खः, व जिगु निंतिं दय्कागु खः।”
अले वयात थथे धा, ‘परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी – हे गोग, मेशेक व तूबलयाम्ह मू शासक, जि छंगु विरोधय् दु।
“अय् सीमानिम्ह मनू, गोगया विरोधय् थ्व अगमवाणी यानाः धा, ‘परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी – हे मेशेक व तूबलयाम्ह मू शासक गोग, जि छंगु विरोधय् दु।
“उकिं जि, परमप्रभु परमेश्वरं थथे धाये – हे यरूशलेम, जि हे छंगु विरोधय् दु, अले मेगु जातितय्गु न्ह्यःने हे जिं थःम्हं छन्त सजाँय बी।
दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं धयादी, “जि छंगु विरोधय् दु। जिं छंगु रथतय्त च्याकाबी अले अन कुँया कुं जुइ, अले ल्याय्म्ह सिंहतय्त तरवारं स्याइ। जिं छंगु निंतिं पृथ्वीइ शिकार त्वःते मखु। अले छन्त खबर हइम्हय्सिया सः आवंलि न्यनेदइ मखु।”
दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं घोषणा यानादी, “स्व! जि छंगु विरोधय् दु। छंगु पर्सि ख्वालय् थ्यंक उला बी। जात जातितय्त जिं छंगु नांगासू व राज्यतय्त छंगु मछासू क्यनाबी।
परमेश्वरं अज्ज यक्व दया माया यानादी। धर्मशास्त्रय् थथे च्वयातःगु दु – “परमेश्वरयात तःधंछुया जुइपिं मनूत मयः। चिधंछुया जुइपिं मनूतय्त धाःसा वय्कलं यक्व दया माया यानादी।”
क्वकालिपिं मनूतय्सं थकालिपिं मनूतय्त मानय् यायेमाः। थथःम्हं तुं तःधं जुया जुइगु बांमलाः। अय्जूगुलिं ग्वाहालि याये माःपिन्त छिमिसं ग्वाहालि या। थ्व हे खँ धर्मशास्त्रय् नं थथे च्वयातःगु दु – “परमेश्वरं तःधंछुना जुइपिनिगु विरोध यानादी, क्वमिलुपिन्त धाःसा दया यानादी।”
उकिं छन्हुं हे वयात ल्वय्, दुःख, आपत, अले अनिकाल वइ। अले वयात मिइ उनाछ्वइ, छाय्धाःसा वयात न्याय यानादीम्ह परमप्रभु परमेश्वर शक्ति दुम्ह खः।”