4 जिं बिचाः याना, “थुपिं सकलें गरीब व मूर्ख खः। छाय्धाःसा इमिसं परमप्रभुया लँ अथवा थः परमेश्वरया कानून मस्यू।
गुबलय् अनयागु चिचीधंगु कचात गनावनी, उबलय् व त्वःथुलाबी अले मिसात वयाः उपिं मि तयाः छ्वय्काबी। छाय्धाःसा थ्व थु हे मथूगु छगू जाति खः। अथे जुयाः इमित दय्कादीम्हय्सिनं इमित दया यानादी मखु, अले इमित सृष्टि यानादीम्हय्सिनं इमित माया यानादी मखु।
वा छुं जुयाः व सफूया थू सुं ब्वने मसःम्ह मनूयात थथे धकाः बिल धाःसा, इनाप याये थ्व ब्वनादिसँ, वं धाइ, “जितः ला आखः ब्वने हे मवः।”
इपिं फुक्क ग्वाज्यः व मूर्ख खः। सिँया मूर्तितपाखें इमिसं छु सय्काकाये फइ?
“जिमि प्रजा मूर्ख खः, इमिसं जितः म्हमस्यू। इपिं मभिंपिं मस्त खः। इमिके दुग्यां मदु। मभिंगु ज्या यायेत इपिं चलाख तर भिंगु ज्या याये मसः।”
“‘स्व! छिमिसं थःत छुं फाइदा मदइगु मखुगु खँय् भलसा कयाच्वंगु दु।
आकाशय् सलांत्याः झंगलं ला छेँ लिहां वनेगु ई स्यू। सुकुभत्तु, इखुंचा व सारसं थः मेथाय् च्वंवनेगु ई स्यू। तर जिमि प्रजां परमप्रभुयागु विधि मस्यू।
“इमिसं मखुगु खँ ल्हायेत थःपिनिगु मेयात धनुष थें बेक्वयेकीगु। इमिगु देशय् सत्य मखु, बेइमानी हे बेइमानी दु। इमिसं मभिंगु ज्या याना जुइ, इमिसं जितः म्हमस्यू,” परमप्रभुं धयादी।
जिमि प्रजा जिगु ज्ञान मदुगुलिं नाश जुल। “छिमिसं ज्ञानयात हेला याःगुलिं जिं नं छिमित थः पुजाहारीया ज्याय् तये मखु। छिमिसं थः परमेश्वरया ब्यवस्थायात त्वःतूगुलिं, जिं नं छिमि काय् म्ह्याय्पिन्त त्वःताबी।
कांपिन्सं मिखां खन, लंग्रात न्यासि वने फत, कोह्रित लाया वन, ख्वाँय्तय्सं ताल, सीपिं मनूत हानं म्वानावल, अले चीमिपिन्सं भिंगु खँ न्यन।