26 “जिमि मनूतय् दथुइ मभिंपिं मनूत च्वनाच्वंगु दु। इपिं झंगःपन्छित लायेत जाः ह्वलाच्वंपिं मनूत थें पियाच्वनी तर इमिसं मनूतय्त लायेत थःगु जाः ह्वलाच्वंगु दु।
इमिसं थवंथवय् मभिंगु ग्वसाः ग्वयाजुयेत तिबः बियाजुइ। गय् यानाः जाः ग्वयेगु धकाः इमि सल्लाह याना जुइ। इमिसं धयाजुइ, “झीगु ग्वसाः सुनां सीके फइ?”
इमिसं धायेफु, “जिपिंलिसें वा, सुयातं सुलाः सुलाः स्याये नु! छुं मस्यूपिन्त हय्कयाः लुतय् याये नु!
मभिंगु ज्या यानाजुइपिनिगु चाला मभिंगु हे जुइ, दुःखय् लानाच्वंपिन्सं फ्वंगु पाय्छि जूसां नं मगाःमचाःपिन्त मखुगु खं नाश यायेगु निंतिं इमिसं मभिंगु ज्याया योजना दय्की।
“तसकं हा, सुम्क च्वने मते! तुरहीया सः थें च्वंक तसकं हा। जिमि प्रजायात इपिं विद्रोही खः धकाः व याकूबया घरानायात इमिगु पाप क्यनाब्यु।
छु! भिंया पलेसा मभिं याइ ला? अय्नं इमिसं जिगु प्राणया निंतिं गाः म्हूगु दु। इपिंपाखें छिगु तं चीकाछ्वयेगु लागि जिं इमिगु पंलिनाः नवायेत जि छिगु न्ह्यःने दना। व लुमंकादिसँ।
छिं आकाझाकां हमला याइपिं सिपाइँत हयादीबलय् इमिगु छेँनं ख्वःगु सः ताये दयेमा। छाय्धाःसा जितः ज्वनेत इमिसं छगू गाः म्हूगु दु, अले जिगु तुतिया निंतिं जाः ह्वःगु दु।
“जिमि प्रजा मूर्ख खः, इमिसं जितः म्हमस्यू। इपिं मभिंपिं मस्त खः। इमिके दुग्यां मदु। मभिंगु ज्या यायेत इपिं चलाख तर भिंगु ज्या याये मसः।”
इमिसं मखुगु खँ ल्हाइगु। सकसिनं थःगु म्हुतुं ला थः जःलाखःलानापं नाइक खँ ल्हाइगु, नुगलं धाःसा मभिंगु जाः ग्वयाच्वनी।
हे दुष्ट घराना, छिमिसं बांमलाःगु अले अधर्मयागु ज्या यानाः कमय् यानातःगु सम्पत्ति व छंगु ध्वंलाइगु धःताल्जु घच्चाइपुसे मच्वं ला?
विश्वास यायेबहःपिं मनूत पृथ्वीं नाश जुयावने धुंकल। छम्ह नं भिंम्ह मनू मदय् धुंकल। सकलें मनूत स्याये पालेत पियाच्वनीगु। दक्व मनूतय्सं जाः ह्वलाः थः दाजुकिजापिनिगु शिकार याइगु।
व नाप ज्या याइपिं जब्दिया काय्पिं याकूब व यूहन्ना नं अजू चाल। अले वय्कलं सिमोनयात धयादिल – “ग्याये मते, छं न्या लाः जुइ म्वाल, आवंनिसें छ मनू लाइम्ह जुइ।”