25 छिमिगु मभिंगु ज्यां यानाः थुपिं खँयात तापाक तःगु दु। छिमिगु पापं यानाः छिमित थ्व भिंगु खं तापाकाब्यूगु दु।
छुं मनूत थःगु हे विद्रोही पहलं यानाः मूर्ख जुल, अले थःगु अपराधं यानाः दुःख सिल।
वय्कलं लखं लाःगु बुँयात चि दुगु मरुभूमि यानादिल। थ्व धाःसा अन च्वंपिं मनूतय्गु मभिंगु ज्याया कारणं खः।
तर छिमिगु अधर्मं यानाः छिपिं थः परमेश्वरपाखें अलग जूगु दु अले छिमिगु पापं यानाः वय्कःया ख्वाः छिमिगुपाखें त्वःपुया तःगु दु अले वय्कलं छिमिगु खँ न्यनादी मखु।
वा मवःगु दँया बारे यर्मियायाथाय् वःगु परमप्रभुया वचन थ्व हे खः –
जिमिसं यानागु मभिंगु ज्यां जिमिगु विरोधय् साक्षी ब्यूसां हे परमप्रभु, छिगु नां तःधंकेत छुं ज्या यानादिसँ। जिमिसं तःकः मछि हे छितः त्वःतागु दु। जिमिसं छिगु विरोधय् पाप यानागु दु।
उकिं परमेश्वरं बसन्तया वा वयेगु दिकाब्यूगु दु, वा वइ मखु। अय्नं छंगु ख्वाः वेश्यायागु थें च्वं। छ लज्या चाये हे मसः।
“हे यहूदा, छंगु ज्याखं थ्व खँ छं थःके हल। छंगु पापं छंके थ्व दुःखकष्ट हःगु खः। उकिं छंगु नुगलय् सूगु दु।”
थःगु पापया सजाँयया निंतिं सीमानिपिं मनूतय्सं छाय् कचकच यायेगु?
हे म्ह्याय् सियोन, छंगु अधर्मया सजाँय सिधल, हाकनं गुबलें छन्त देशं पितिना छ्वयादी मखु। तर हे म्ह्याय् एदोम, वय्कलं छंगु अधर्मया दण्डया सजाँय छन्त बियादी, अले छंगु पाप क्यनादी।