16 इमिगु वाण तयेगु थल चाःगु चिहान थें च्वँ, उपिं सकलें बहादुर सिपाइँत खः।
इमिगु म्हुतुइ खःगु खँ धयागु हे मदु। इमिगु नुगलय् स्यंकेगु खँ जक दु। इमिगु कथुप्वाः चालाच्वंगु चिहान थें खः इमिगु में च्वछायाः जक खँ ल्हाना जुइ।
इमिसं धनु वाणं कय्काः ल्याय्म्हपिं मनूतय्त स्यानाबी। इमि दुरु त्वंपिं मचातय्त माया यानाः नुगः मछिंकी मखु न मस्तय्त हे दया माया याइ।
इमिगु तीर तसकं च्वामु अले व धनुलय् तया कय्केत मिलय् याना तइ। इमिगु सलया तुतिख्वः च्वल्वहं थें छाः अले रथया घःचात ग्वःफय् वःगु थें चाःहिलीगु खः।
परमप्रभुं थथे धयादी, “स्व, उत्तरय् लाःगु देशं छगू सेना वयाच्वंगु दु, पृथ्वीया तापाःगु थासं छगू बल्लाःगु जाति लडाइँया लागिं तयार जुयाच्वंगु दु।
इमिसं धनु व भाला घानातःगु दु। इपिं नुगः छाःपिं खः, अले इमिके दयामाया धयागु मदु। इपिं सल गया वइबलय् इमिगु सः समुद्रयागु गर्जन थें च्वं। हे बांलाःम्ह यरूशलेम, छन्त हमला यायेत इपिं लडाइँया लागिं झ्वःलिंक मनूत वः थें वइ।”
वय्कलं जिगु नुगलय् धनुष वाणं कय्कादिल।
इमिगु कथुप्वाः दिपया लुखा थें चाः। इमिसं नवाइगु बिख दुम्ह सर्पं न्याःगु थें खः, इमिगु म्हुतुसि सर्पयागु बिख दइ।