5 प्रभु, दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं थथे धयादी, “स्व! जिं थःम्हं हे छंगु प्यखें दुपिंपाखें छंके भय हये। छिपिं सकसितं लिनाछ्वइ। बिस्युं जूपिन्त मुंकिपिं सुं दइ मखु।
बांलाक न्यँ! जिं वयागु बिचाःयात थुकथं हीकाबी, गुकें यानाः व छुं खबर न्यनाः थःगु हे देशय् लिहांवनी। अन जिं वयात तरवारं पालाः स्याके बी।’”
वयागु न्हाय्पनय् ग्यानापुगु सः थ्वयाच्वनी। शान्तिया इलय् नं लुटपाट याइपिन्सं वयात हमला याइ।
सुनानं लिना महःसां दुष्ट मनूत बिस्युं बिस्युं जुइ, धर्मी मनूत धाःसा सिंह थें मग्यासे च्वनी।
इमिसं यहूदाया मनूतय्त धाल, “जिमिसं छु यायेगु? सल्लाह बियादिसँ! न्हिनय् तसकं तांन्वयाच्वंबलय् सिचुकेत सिमां किचः ब्यु थें जिमित रक्षा यानादिसँ। जिपिं शरण काःवइपिं खः। जिपिं सुपिलेत थाय् बियादिसँ। अले जिमित सुनां नं लुइके मफयेमा।
जिं इमि भाःत मदुपिं मिसातय्गु ल्याः समुद्रया फिया ल्याः स्वयाः अप्वः दय्काबी। जिं इमिगु विरोधय्, ल्याय्म्हपिनि मांया विरोधय् न्हिनय् नाश याइम्ह ब्वनाहये। जिं इमित आकांझाकां संकटय् लाकाबी अले इपांथिपां कंकाबी।
“तर आः जिं यक्व न्या लाइपिं छ्वये, इमिसं थुपिं मनूतय्त लाइ,” परमप्रभुं धयादी। “अनंलि जिं थःम्हं हे यक्व शिकारीतय्त छ्वये, इमिसं थुमित फुक्क पर्वत, डाँडा व गुफां मामां लिकाइ।
छाय्धाःसा परमप्रभुं थथे धयादी, ‘जिं थःम्हं हे छन्त छंगु थःगु हे निंतिं व छिमि पासापिनिगु निंतिं भयया कारण यानाबी। छं खंक हे इमित इमि शत्रुतय्गु तरवारं स्याइ। जिं फुक्क यहूदायात बेबिलोनया जुजुया ल्हातय् लःल्हानाबी। वं इमित ज्वनाः बेबिलोनय् यंकी, अथवा इमित तरवारं स्याइ।
तर जिं छु खनाच्वना? इपिं ला ग्यानाच्वंगु दु। इपिं लिचिलाच्वंगु दु। इमि सिपाइँत बुत। इपिं हथाय् पथासं बिस्युं वनाच्वंगु दु। इमिसं लिफः मस्वः, प्यखेरं आतंक हे आतंक दु,” परमप्रभुं धयादी।
इमिगु पाल, फैया बथां, बल्चात व फुक्क मालसामान यंकीगु जुइ। इमि ऊँटत नं इमिगुपाखें लाकायंकी। मनूतय्सं तःसलं इमित धाइ, ‘प्यखेरं आतंक हे आतंक दु।’
बुँइ वने मते, लँय् नं वने मते! छाय्धाःसा शत्रु तरवार ज्वनाः च्वनाच्वंगु दु। प्यखें आतंक हे आतंक दु।
मनूतय्सं तसलं हालाः इमित धाइ, “हुँ, हे अशुद्धपिं! तापाक हुँ, जिमित थीमत्यः!” इपिं बिस्युं जूबलय् अले चाचाःहिलाः जूबलय् जात जातियापिं मनूतय्सं थथे धाल, “आवंनिसें इपिं झीनापं थन च्वने फइ मखुत।”
छिपिं दक्वसित पःखाःया ह्वतं यनी, अले छिमित हर्मोनपाखे वांछ्वइ,” परमप्रभुं धयादी।
अले वं इमित धाल, “परमप्रभुं थ्व देश छिकपिन्त बियादीगु दु धकाः जिं स्यू। छिपिं खनाः थ्व देशयापिं सकलें मनूत तसकं ग्यानाच्वंगु दु, छिकपिन्सं यानाः इपिं ग्यानाः थुरथुर खानाच्वंगु दु।