24 दमस्कस कमजोर जूगु दु। व बिस्युं वनेत्यंगु दु। भयनं वयात ज्वंगु दु। मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसायात थें च्यूताः व सास्तीं वयात ज्वंगु दु।
अले वय्कलं मिसायात धयादिल, “जिं छन्त मचाबू ब्यथा अज्ज अप्वय्काबी। छं तसकं दुःख सियाः मचा बुइकी। अय्नं छंगु इच्छा भाःतपाखे हे क्वसालाच्वनी। अले वं छन्त अधीनय् तइ।”
मिसातय्त मचाबू ब्यथा जू थें इमित कष्ट व भय जुइ। ग्यानाः इपिं छम्हय्सिनं मेम्हय्सित छक्क जुया स्वइ अले इमिगु ख्वाः मि च्याःथें ह्याउँसे च्वनी।
छकः न्यनाः ला स्व! सुं मिजंम्हय्सिनं मचा बुइके फइ ला? छाय् जिं सकलें मिजंतय्सं मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसां थें थःगु प्वाथय् ल्हाः तःगु खना? छाय् सकसिगु ख्वाः सीम्ह थें म्हासुसे च्वंगु?
मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसायागु थें हाःसः, न्हापांम्ह मचा बुइकूम्ह मिसायागु थें ख्वःसः जिं ताल। स्वाँ स्वाँ यानाः थःगु ल्हाः फयाः बांलाःम्ह यरूशलेमं थथे धयाच्वंगु जिं ताल, “जि बेहोश जुयाच्वंगु दु, आः जि गथे याये! इपिं जितः स्यायेत वयाच्वंगु दु।”
किर्योतयात कब्जा याइ, अले किल्लात अधिकार याइ। उखुन्हु मोआबया सिपाइँतय्गु नुगः मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसाया नुगः थें जुइ।
स्व! छम्ह इमा हथासं ब्वयावइ, बोज्राया च्वय् वं थःगु पपू चक्कंकी। उखुन्हु एदोमया सिपाइँतय्गु मन मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसायागु थें जुइ।
इमिगु पाल, फैया बथां, बल्चात व फुक्क मालसामान यंकीगु जुइ। इमि ऊँटत नं इमिगुपाखें लाकायंकी। मनूतय्सं तःसलं इमित धाइ, ‘प्यखेरं आतंक हे आतंक दु।’
जिं एलामयात इमि शत्रुतय्गु व स्यायेत स्वःपिनिगु न्ह्यःने चुंचुं यानाबी। जिं तसकं तंम्वयाः इमिके विनाश हये” परमप्रभुं धयादी। “जिं इमित सिमधय्कुतले, इमित तरवार ज्वनाः लित्तुली।
बेबिलोनयाम्ह जुजुं इमिगु बारे न्यन, वयागु ल्हाः याग्लाप्याग्ला जुल। मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसा थें वयात धन्दा जुल।
थ्व खँ न्यनेवं जिमिगु ल्हाः याग्लाप्याग्ला जुल। जिमित तसकं कष्ट जुल। जिपिं मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसा थें जुल।
मचा बुइकीबलय् मिसायात जूगु थें कष्ट वयाके वइ, व बुद्धि मदुम्ह मचा थें खः, गुम्ह बुइत मानय् जुइ मखु, बुइगु ई जुइ धुंकल तर व कोखय् च्वनाच्वनी।
थ्व ला दुःखकष्टयागु छुमां जक खः।”
देश देशतय्गु दथुइ ल्वापु जुइ। राज्य राज्ययागु दथुइ ल्वापु जुइ। प्यखें अनिकाल जुइ, अले भ्वखाय् ब्वइ। थ्व ला दुःखकष्टयागु छुमां जक खः।”