22 स्व! छम्ह इमा हथासं ब्वयावइ, बोज्राया च्वय् वं थःगु पपू चक्कंकी। उखुन्हु एदोमया सिपाइँतय्गु मन मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसायागु थें जुइ।
नरकया खिपतं जितः प्यखें हीन। कालया म्हुतुं जितः पियाच्वन।
इमा आकाशय् ब्वइगु, ल्वहँतय् सर्प जुइगु, समुद्रय् जहाजं लँ लुइकीगु अले मिजं व मिसाया दथुइ यःत्यः जुइगु।
इपिं पच्छिमपाखे पलिश्त देशया पहाडय् स्वात्त क्वहांवनि। इपिं मिलय् जुयाः पुर्बया मनूतय्त लुतय् याइ। इमिसं एदोम व मोआबय् ल्हाः तइ अले अम्मोनीत इमिगु अधीनय् वइ।
मिसातय्त मचाबू ब्यथा जू थें इमित कष्ट व भय जुइ। ग्यानाः इपिं छम्हय्सिनं मेम्हय्सित छक्क जुया स्वइ अले इमिगु ख्वाः मि च्याःथें ह्याउँसे च्वनी।
अनंलि जिगु म्ह तसकं कष्टं जायावल। व दुःखकष्ट मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसायागु थें च्वं। जिं छु न्यना उकिं जिगु छ्यं क्वछुल जिं छु खनाः उकिं जिगु नुगः क्वतुन,
हे परमप्रभु, गथे मचाबू बेथा जूम्ह मिसा सास्ती जुयाः तसकं हाला हइ, जिपिं नं छिगु न्ह्यःने अथे हे खः।
वय्कलं छं थःम्हं हे स्यंपिं छिमि न्हापायापिं पासापिन्त हे छंगु च्वय्यागु थासय् तयादीबलय् छं छु धायेगु? मचा बुइकेत्यंम्ह मिसायात मचाबू ब्यथा जूगु थें छन्त मजुइ ला?
छिपिं लेबनानय् च्वनीपिं, छिपिं देवदारुया दथुइ थःत याउँक तइपिं, छिमित मचाबू ब्यथा थें सास्ती जुइबलय् छिपिं गुलि पिच्यानाः हाली।”
छकः न्यनाः ला स्व! सुं मिजंम्हय्सिनं मचा बुइके फइ ला? छाय् जिं सकलें मिजंतय्सं मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसां थें थःगु प्वाथय् ल्हाः तःगु खना? छाय् सकसिगु ख्वाः सीम्ह थें म्हासुसे च्वंगु?
स्व, व सुपाँय् थें हथासं वयाच्वंगु दु। वयागु रथ ग्वःफय् थें व वयागु सल इमा स्वयाः तसकं ब्वाँय् वनी। आः गथे याये! जिपिं नाश जुइ धुंकल।
मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसायागु थें हाःसः, न्हापांम्ह मचा बुइकूम्ह मिसायागु थें ख्वःसः जिं ताल। स्वाँ स्वाँ यानाः थःगु ल्हाः फयाः बांलाःम्ह यरूशलेमं थथे धयाच्वंगु जिं ताल, “जि बेहोश जुयाच्वंगु दु, आः जि गथे याये! इपिं जितः स्यायेत वयाच्वंगु दु।”
दमस्कस कमजोर जूगु दु। व बिस्युं वनेत्यंगु दु। भयनं वयात ज्वंगु दु। मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसायात थें च्यूताः व सास्तीं वयात ज्वंगु दु।
इमि मखुपिं अगमवक्तातय्गु विरोधय् नं छपु तरवार। इपिं मूर्ख जुइ। वया सिपाइँतय्गु विरोधय् नं छपु तरवार। इपिं आतंकं जाइ।
बेबिलोनयाम्ह जुजुं इमिगु बारे न्यन, वयागु ल्हाः याग्लाप्याग्ला जुल। मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसा थें वयात धन्दा जुल।
थ्व खँ न्यनेवं जिमिगु ल्हाः याग्लाप्याग्ला जुल। जिमित तसकं कष्ट जुल। जिपिं मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसा थें जुल।
“न्हापां पिहांवःम्ह सिंह थें च्वंम्ह जन्तु खना, तर वयाके इमायाके थें पपू दु। जिं स्वयाच्वनाबलय् हे वयागु पपू पुल। अले व जन्तुयात मनू थें निपु तुतिं थनाबिल अले वयात मनूयागु मन बिल।
“तुरही पु! छम्ह इमा परमप्रभुया देगलय् च्वय् ब्वयाच्वंगु दु, छाय्धाःसा मनूतय्सं जिगु बाचा त्वथूगु दु, अले जिगु व्यवस्थाया विरोधय् विद्रोही जूगु दु।
तेमानय् च्वंपिं वीर सिपाइँत सकलें तसकं ग्याइ, अले एसावया डाँडाय् च्वंपिं छम्ह छम्ह मनूयात पालाः स्यानाछ्वइ।
तःधिकःम्ह इमा स्वात्त क्वय् कुहां वइगु थें हे परमप्रभुं छिमिगु विरोधय् तापाकं पृथ्वीयागु कुन्चानिसें छिमिसं मथूगु भाय् ल्हाइपिं छगू जाति हयादी।
मनूतय्सं प्यखें “शान्ति दु, ग्याये माःगु मदु” धया च्वनीबलय् लाक्क हे इमिके प्वाथय् दुम्ह मिसायात मचाबुइ ब्यथा जू थें आकाझाकां विनाश जू वइ। अले इपिं छुं यानाः नं बचय् जुइ फइ मखु।