36 “उकिं बाँसुरी थें जिगु नुगलं मोआबया निंतिं बिलाप याइ। कीर हरेशेतयापिं मनूतय्गु निंतिं बाँसुरी थें वं बिलाप याइ। इमिसं कमय् याःगु धन नाश जुल।
इमिसं शहरत नाश यानाबिल। इमि फुक्कसिनं यक्व सइगु फुक्क बुँइ ल्वहँतं त्वःमपुतले ल्वहं वांछ्वल। इमिसं लःया फुक्क मुहान पनाबिल। अले फुक्क भिंगु सिमात पालाबिल। लिपतय् इमिगु राजधानी कीर-हरेशेत जक ल्यन। तर कप्तांचां कय्कीपिन्सं उकियात नं घेरय् यानाः हमला यात।
परमेश्वरं न्याय याइखुन्हु धनसम्पत्ति छुं ज्याख्यलय् दइ मखु, भिंगु ज्यां हे मृत्युपाखें बचय् याइ।
भिंपिं मनूतय्सं थः छय्-छुइपिन्त धकाः धनसम्पत्ति त्वःताथकी। पापीतय्गु धन धाःसा धर्मीतय्गु ल्हातिइ लाइ।
तःमिपिं मनूत थःपिनिगु धन सम्पत्तिं हे शहरया प्यखें च्वंगु ततःजाःगु व बल्लाःगु पःखालं थें रक्षा याइ धकाः च्वनी।
जिगु नुगः मोआबया निंतिं ख्वइ। अन च्वंपिं बिस्युं वनाः सोअर तक अले एग्लत-शलीशियाय् तक थ्यंकः वन। गुलिं ख्वख्वं लूहीतपाखे थाहां वनीगु लँय् वन। होरानैमया लँय् इमिसं थःपिनिगु नाश जूगुया निंतिं बिलाप यात।
अथे जुयाः इमिसं थःम्हं मुंकातःगु धन-सम्पत्ति लहरे पिपलया झाः दुथाय् न्हसिकापया उखेपाखे यंकी।
अथे जुयाः जिगु नुगः मोआबया निंतिं अले जिगु मन कीर-हरेशेतया निंतिं बिनाया सः थें ख्वख्वं दुखं च्वनी।
स्वर्गं स्वयादिसँ, अले थःगु दक्वसिबय् च्वय्यागु पवित्र व महिमां जाःगु सिंहासनं क्वय् स्वयादिसँ। छिगु जोश व शक्ति गन वन? छिं जिपिंपाखें छिगु क्वमिलुसु व दयामाया लितकाःगु दु।
मखुकथं धन कमय् याःम्ह मनू, मेपिनिगु खेँचं मचा थ्वय्कीम्ह झंगः थें खः। बच्छि आयु वनीबलय् हे उगु धनं वयात त्वःताः वनी। लिपतय् व मूर्ख ठहरय् जुइ।
जिगु नुगः! जिगु नुगः! जिगु नुगः स्यानाः वाथा वाथा कनाच्वंगु दु। जि सुम्क च्वने मफु। जिं तुरहीया सः व लडाइँया सः ताःगु दु।
उकिं जि मोआबया निंतिं ख्वये, सकलें मोआबीतय्गु निंतिं जि ख्वये। कीर-हरेशेतया मनूतय्गु निंतिं जिं नुगः मछिंके।