2 मोआबया प्रशंसा हाकनं गुबलें जुइ मखुत, मनूतय्सं हेश्बोनय् उकियात स्यंकेगु ग्वसाः ग्वइ, ‘वा! झीसं उगु जातियात नाश यानाबीनु।’ हे मदमेन, छ नं सुनसान जुइ, तरवार छंगु ल्यूल्यू वइ।
मोआबया बारे अगमवाणी– छगू हे चान्हय् मोआबया आर शहरयात बरबाद व नाश यानाबिल। छगू हे चान्हय् मोआबया कीर शहर बरबाद व नाश जुल।
जिगु नुगः मोआबया निंतिं ख्वइ। अन च्वंपिं बिस्युं वनाः सोअर तक अले एग्लत-शलीशियाय् तक थ्यंकः वन। गुलिं ख्वख्वं लूहीतपाखे थाहां वनीगु लँय् वन। होरानैमया लँय् इमिसं थःपिनिगु नाश जूगुया निंतिं बिलाप यात।
तर आः परमप्रभुं धयादी, “छुं ईया निंतिं जक हयातःम्ह च्यलं ल्याःखा थें, थनिं स्वदँ लिपा मोआबया गौरव व वया मनूतय्त क्वह्यंकीगु जुइ। इपिं मध्ये कम जक मनूत बचय् जुइ अय्नं इपिं बल्लाइ नं मखु।”
थ्व पर्वतयात परमप्रभुं रक्षा यानादी मोआबया मनूतय्त धाःसा छ्वालियात सौलय् न्हुत्तुन्हु थें न्हुयादी।
परमप्रभु इस्राएलया परमेश्वरं जितः थथे धयादिल, “जिगु ल्हातं थ्व तंया दाखमद्यया ख्वला का, अले जिं छन्त गुगु गुगु जातियाथाय् छ्वये, उपिं फुक्क जातियात व त्वंकि।
उकिं जिं परमप्रभुया ल्हातं व ख्वला कयाः, अले जि वय्कलं छ्वयादीगु फुक्क जातियाथाय् वना। उपिं फुक्क जातियात जिं व त्वंके बिया।
“प्रकृतिया नियम दयाच्वंतले इस्राएलया वंश छगू जाति जुया हे च्वनी।”
“थुपिं मनूतय्सं जिं ल्ययागु निगू राज्ययात जि, परमप्रभुं त्वःतूगु दु धकाः धयाच्वंगु छं मस्यू ला? अथे जुयाः थुमिसं जि मनूतय्त तसकं मयय्कीगु अले इमित छगू जाति खः धकाः मानय् मयाः।
हे जिम्ह दास याकूब, छ ग्याये मते, छाय्धाःसा जि छलिसें दु,” परमप्रभुं धयादी। “गुगु गुगु देशय् जिं छिमित छ्यालब्याल याना, व फुक्क देशयात नाश यानाबी। छिमित धाःसा भज्यंक नाश याये मखु। जिं छन्त सजाँय मब्यूसे त्वःते ला मखु अय्नं भिंकेबलय् खःकथं न्याय यानाः भिंके।”
वया प्यखेरं च्वंपिं व वयागु नां न्यंपिं सकलें वयागु निंतिं ख्व, अले धा, ‘व बल्लाःगु राजदण्ड त्वधूगु दु। व नांजाःगु कथि त्वधूगु दु।’
मोआबयात नाश याइ, व हाकनं छगू राज्य जुयाच्वनी मखु, छाय्धाःसा वं परमप्रभुयागु विरोध यात।
“बिस्युं जुयाच्वंपिं मनूत ग्वाहालि मदयाः हेश्बोनया किचलय् दनी। छाय्धाःसा हेश्बोनं छगू मि व सीहोनया दथुं ह्वानाह्वाना च्यानाच्वंगु मि पिहां वःगु दु। उकिं मोआबया कपाःतय्त व ल्वापु याइपिं घमण्डीतय्गु छ्यंक्वँय्यात भस्म यानाबी।
“हे हेश्बोन, ख्व! छाय्धाःसा ऐ शहर नाश जुल। हे रब्बायापिं मनूत, चिल्लाय् दनाः ख्व! भांग्रा हिनाः दुखं च्वँ अले ख्वख्वं पःखाःया दुने थुखे उखे ब्वाँय् हुँ! छाय्धाःसा छिमि द्यः मोलोखयात, वया पुजाहारीत व हाकिमतनापं मेगु देशय् यंकी।
जिं एलामयात इमि शत्रुतय्गु व स्यायेत स्वःपिनिगु न्ह्यःने चुंचुं यानाबी। जिं तसकं तंम्वयाः इमिके विनाश हये” परमप्रभुं धयादी। “जिं इमित सिमधय्कुतले, इमित तरवार ज्वनाः लित्तुली।
रूबेनीतय्सं हेश्बोन, एलाले व किर्यातैम, नेबो, बाल-मोन व सिब्मा हाकनं दय्कल। इमिसं थःपिन्सं दय्कूगु शहरतय्गु नां तल।