18 “हे दीबोनय् च्वंपिं मनूत, थःगु गौरवं कुहां वयाः गंगु जमिनय् च्वँ, छाय्धाःसा मोआबयात नाश याइम्ह छंगु विरोधय् वइ। वं छंगु छचाःखेरं पःखाः ग्वयातःगु शहरत नाश याइ।
थः तापाक्क वनाः फेतुत। थः काय्यात सीगु स्वये मफयाः वं थथे याःगु खः। अले व अन च्वनाः ह्वाँय्ह्वाँय् ख्वल।
मनूतय्सं प्याः चाःगुलिं मोशालिसे कचकच याना तुं च्वन। इमिसं धाल, “छिं जिमित छाय् मिश्रं पित हयादियागु? जिमित जिमि मचाखाचा व पशुनापं लः त्वने मखंकाः स्यायेत ला?”
दीबोन ख्वयेत देगलय् अले अन च्वंगु पुजा यायेगु थासय् थाहां वन। नेबो व मेदबाया निंतिं मोआब ह्वाँय्ह्वाँय् ख्वल। फुक्क सँ खाःगु दु, अले फुक्क दाह्री खाःगु दु।
“अय् बेबिलोनया कुमारी म्ह्याय्, छ क्वय् क्वहां हुँ, धुलय् फेतु! अय् बेबिलोनीतय् म्ह्याय्, सिंहासन त्वःताः बँय् फेतु! आवंलि छन्त क्वमिलु व नाइसे च्वम्ह धाइ मखु।
अथे जुयाः जिमि प्रजा ज्ञां मदयाः ज्वनायंकेबिया च्वनेमाली, इपिं मध्ये तःधंपिं व हनेबहःपिं नये मखनाः व चीमिपिं मनूत लः त्वनेमखनाः सी माली।
दीबोन, नेबो व बेथ दिब्लातैम,
आः उकियात मरुभूमिइ पिल, गंगु व लः मदुगु थासय्।
अय्नं आः ला जिमिसं इमित त्याकाःगु दु, हेश्बोननिसें दीबोन तक नाश जुइ धुंकल। जिमिसं नोपा व मेदबा तक नं इमित भज्यंक स्यंकाबी धुन।”
“अतारोत, दीबोन, याजेर, निम्रा, हेश्बोन, एलाले, सबाम, नेबो व बओन,
हेश्बोन व माथुयागु फुक्क शहर, दीबोन, बमोत-बाल, बेथ-बाल-मोन,
अर्नोनया खोँचया च्वसं दुगु अरोएर शहर अले खोँचया दथुइ लाःगु गामं न्यनावंगु दु। दीबोन तक हे मेदबाया माथु नं लाः।
व तसकं प्याः चाःगुलिं वं परमप्रभुयात प्रार्थना यानाः थथे धाल, “छिं थः दासयात त्याकादीगु दु। आः छु जि प्याः चायाः सीगु ला? थुपिं म्हय् चिं मतःपिनिगु ल्हातय् लायेगु ला?”