23 इमिसं वया मनूतय्त सिमायात थें पाली,” परमप्रभुं धयादी। “छाय्धाःसा इपिं क्वःबुइँचा स्वयाः यक्व दु, इपिं अल्याख दु।
जंगलयागु गौरव परमप्रभुं भस्म यानादी, अले इमिगु बांलाक अन्न सइगु बुँत दक्व भस्म यानादी, गथे तच्वःगु ल्वचं म्हंमफया च्वंम्ह मनूयात स्याइ।
जि, परमप्रभुं धाये, जिं छिमिगु ज्या स्वयाः छिमित सजाँय बी, जिं छिमिगु गुँइ मि तयाबी, उकिं छिमिगु प्यखें दुगु फुक्क भस्म याइ।’”
शत्रुत जबरजस्ती न्ह्यज्यानावइबलय्, बिस्युं वंम्ह सर्पयागु थें सः मिश्रं पिकाइ। इपिं वयाथाय् सिमा पालीपिं मनूत थें पा ज्वनाः वयाच्वंगु दु।
“अय् सीमानिम्ह मनू, थःगु ख्वाः दच्छिनपाखे स्वय्काः दच्छिन पाखेया विरोधय् न्ववा! झाः दुगु दच्छिनया देशयागु विरोधय् अगमवाणी ल्हा!
“गुगु बालियात पुचलय् च्वनीपिं, प्वाथं चुया जुइपिं, स्यंकीपिं व चाइपिं तःधंगु पुचयापिं क्वःबुइँचात अर्थात जिं छिमिगु दथुइ छ्वयाहयापिं जिगु तःधंगु सेनां नःगु खः, जिं छिमित उपिं दँया पलेसा पुलाबी।
इपिं थःगु सा द्वहं व छाउनी ज्वनाः क्वःबुइँचाया हुलथें वइगु। इपिं व इमि ऊँटत अल्याख दइगु। इपिं लिहां वनीबलय् इमिसं देशयात भज्यंक स्यंकाथकीगु।
मिद्यानीत, अमालेकीत व पुर्बयापिं जातित क्वःबुइँचाया हुल थें ग्वाः ग्वाः मुनाः च्वनाच्वंगु जुयाच्वन। इमिके समुद्र सिथया फि ति हे अल्याख ऊँटत दु।