2 “बारूक, परमप्रभु, इस्राएलया परमेश्वरं छन्त थथे धयादी –
इमिगु फुक्क दुःखकष्टय् वय्कः नं दुःखी जुयादिल, अले वय्कःया दूत इमित बचय् यायेत इमिथाय् वल। वय्कःया दयामाया व कृपाय् वय्कलं मू पुलाः इमित छुत्कारा यानादिल। वय्कलं इमित दुःखकष्टपाखें थकयादिल, अले न्हापा न्हापायागु इलय् वय्कलं इमित क्वबियादिल।
यहूदाया जुजु, योशियाहया काय्, यहोयाकीमं राज्य यानाच्वंगु प्यंगूगु दँय् नेरियाहया काय्, बारूकं यर्मिया अगमवक्तां च्वकेत नवाःगु थुपिं वचन छथू भ्वँतय् च्वये धुंकाः यर्मियां वयात धाल,
छं धाल, ‘धिक्कार जितः! छाय्धाःसा परमप्रभुं जिगु दुःखय् दुःख तनादिल! झसुकाः ततं जि त्यानुइ धुंकल, जितः गनं नं आराम मदु।’
आः वनाः छिमिसं चेलातय्त व पत्रुसयात थथे धयाब्यु – ‘वय्कः छिपिं स्वयाः न्हापां गालीलय् थ्यंकादी। वय्कलं धयादी थें छिमिसं वय्कःयात अन हे खनी।’”
जिमित दुःखकष्ट जुइबलय् वय्कलं हे सान्त्वना बियादी। थुकथं परमेश्वरं हे थथे जिमित सान्त्वना बियादीगुलिं जिमिसं नं दुःखकष्ट सियाच्वंपिन्त सान्त्वना बी फु।
अय्नं नुगः ख्वःपिन्त सान्त्वना बियादीम्ह परमेश्वरं तीतसयात छ्वयाहयाः जिमित लय्ताय्कादिल।
वय्कः थःम्हं नं जाँचय् लानादीबलय् यक्व दुःखकष्ट सियादीगुलिं जाँचय् लाःपिन्त नं ग्वाहालि यानादी फु।
झी दकलय् तःधंम्ह पुजाहारी झी बमलाइबलय् छुं याये मफुम्ह मखु, बरु झीत थें वय्कःयात नं फुक्क खँय् शैतानं जाँचय् यात, अय्सां वय्कलं पाप यानामदी।