1 परमप्रभु इमि परमेश्वरं गुलि खँ धायेत यर्मियायात छ्वयाहःगु खः, व फुक्क खँ यर्मियां इमित धाये धुंकाः
अले लोतं पिने वनाः थः म्ह्याय्पिंलिसे ब्याहा याइपिं मनूतय्त धाल, “याकनं थ्व थाय् त्वःताः पिहां हुँ। परमप्रभुं थ्व शहरयात नाश यानादीत्यंगु दु।” वया जिलाजं जुइपिन्सं धाःसा वं ख्याः याःगु जुइ धकाः च्वन।
अले मोशां मनूतय्थाय् वनाः परमप्रभुयागु फुक्कं वचन व नियम न्यंकल, अले इमिसं छसलं थथे धाल, “परमप्रभुं धयादीगु फुक्कं वचन व नियम जिमिसं मानय् याये।”
“यर्मिया तयार जु! जिं छन्त उजं बियागु फुक्क खँ वनाः इमित धयाब्यु। आः इपिं खनाः ग्याये मते! मखुसा जिं छन्त इमिगु न्ह्यःने ग्याये माय्काबी।
तर परमप्रभुं जितः धयादिल, “‘जि ला मचा हे तिनि’ धकाः धाये मते, तर जिं छन्त सुयाथाय् छ्वये अन छ वने हे माः। जिं छन्त छु छु उजं बी, छं व इमित कने हे माः।
“परमप्रभुं थथे धयादी – परमप्रभुया देगःया चुकय् दँ, अले परमप्रभुया देगलय् आराधना यायेत वःपिं यहूदाया शहर शहरयापिं फुक्कं मनूतय्त जिं छन्त इमित धाः धकाः आज्ञा बियागु फुक्क खँ धा, छता खँ नं त्वःफिके मते।
परमप्रभुं यानादीगु फुक्क आज्ञा यर्मियां फुक्क मनूतय्त धाये धुंकेवं पुजाहारीत, अगमवक्तात व फुक्क मनूतय्सं वयात ज्वनाः धाल, “छ सी हे माः।
जिं थौं छिमित व धयागु दु। तर वय्कलं जितः छिमित धा धकाः धयादीगु फुक्क खँय् छिमिसं परमप्रभु छिमि परमेश्वरया आज्ञा पालन याःगु मदु।
उकिं आः धात्थें छिमिसं सीकाति, छिपिं च्वंवने मास्तिवय्कूगु थासय् हे छिपिं तरवार, अनिकाल व महामारीं सी।”
इमिसं परमप्रभुया बारे मखुगु खँ धाःगु दु। इमिसं धाल, “वय्कलं छुं यानादी मखु। झीत छुं जुइ मखु। झीसं गुबलें तरवार व अनिकाल खनी मखु।
छं थ्व थूतुलातःगु भ्वँ ब्वने धुंकाः थुकियात छगः ल्वहं चिनाः यूफ्रेटिस खुसिइ वांछ्वयाब्यु!
अले जिं स्यना थें छिमिसं इमित स्यनेकने यानाः फुक्कं खँ मानय् याकि। न्यँ, संसार फुना मवंतले जि छिपिंनाप हे दइ।”
छाय्धाःसा परमेश्वरयागु खँ छुं नं मल्यंकुसे जिं छिकपिन्त न्यंकागु हे दु।
“छिमिसं वनाः देगलय् च्वनाः थ्व न्हूगु जीवनयागु खँ मनूतय्त न्यंकाब्यु।”
जुजु फ्वं वःपिं मनूतय्त परमप्रभुं धाःगु फुक्क खँ शमूएलं धयाबिल।