2 अले इमिसं वयात धाल, “जिमिगु बिन्ति न्यनादिसँ, जिपिं बचय् जूपिनिगु निंतिं परमप्रभु छिकपिनि परमेश्वरयात प्रार्थना यानादिसँ। छाय्धाःसा न्हापा यक्व दुपिं जिपिं आः कम हे जक ल्यनाच्वंगु छिं खँ हे खं।
जुजुं परमेश्वरया मनूयात धाल, “जिगु ल्हाः लनेमा धकाः परमप्रभु छिकपिनि परमेश्वरयात प्रार्थना यानादिसँ।” उकिं परमेश्वरया मनुखं परमेश्वरयात प्रार्थना यात। अले जुजुया ल्हाः न्हापा गथे खः अथे हे जुल।
जिगु बिन्ति छिथाय् थ्यनेमा, छिगु बचंकथं जितः छुत्कारा बियादिसँ।
फारोनं धाल, “जिं छिमित मरुभूमिइ परमप्रभु छिमि परमेश्वरया निंतिं बां बीत वनेबी, तर यक्व तापाक्क धाःसा वने दइ मखु। आः जिगु निंतिं नं प्रार्थना या।”
मलः जूगु व प्वँ गाःगु अप्वः जुइ धुंकल। आः परमप्रभुयात इनाप या। जिं छिमित वनेबी, छिमित पने मखु।”
छिमिसं प्रार्थनाय् ल्हाः ल्ह्वनीबलय् जिं छिमित स्वये मखु। छिमिसं न्ह्याक्व प्रार्थना याःसां जिं न्यने मखु छाय्धाःसा छिमिगु ल्हाः हिया हिं जाःगु दु।
“दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं झीत सन्तान ल्यंका मदीगु जूसा सदोम व गमोरायागु गति जू थें तुं झीगु नं अथे हे गति जुइगु खः।”
अश्शूरयाम्ह जुजुं म्वाःम्ह परमेश्वरयात हेस्यायेत थः छम्ह सेनापति छ्वयाहःगु दु। परमप्रभु छिकपिनि परमेश्वरं वं धाःगु खँ न्यनादीमा अले न्यनादीगु खँया लागि वयात सजाँय बियादीमा। उकिं झी गुलि मनूत म्वानाच्वंगु दु, इमिगु निंतिं प्रार्थना यानाब्यु।”
छं यक्व खँ खंगु दु, तर ध्यान ब्यूगु मदु। छंगु न्हाय्पं ला चाःगु हे दु, अय्नं छं छुं नं ताःगु मदु।”
परमप्रभुं धयादिल, “हे यर्मिया, धात्थें हे जिं छन्त छंगु भिंया निंतिं बचय् याये। धात्थें हे जिं दुःख व संकटया इलय् छिमि शत्रुतय्त छलिसें बिन्ति याकेबी।
इमिसं सिँयात धाइ, ‘छ जिम्ह अबु खः,’ अले ल्वहंयात धाइ, ‘छं जितः बुइकूगु खः।’ इमिसं थःगु ख्वाः मखु थःगु जँन्हुफाः जिपाखे स्वकूगु दु। अय्नं दुःख जुइबलय् इमिसं धाइ, ‘वयाः जिमित बचय् यानादिसँ!’
“जिमिगु निंतिं आः परमप्रभुयाके न्यनादिसँ, छाय्धाःसा बेबिलोनया जुजु नबूकदनेसरं जिमित हमला यानाच्वंगु दु। न्हापा न्हापा परमप्रभुं झीगु निंतिं अजू चायापुगु ज्या यानादीगु थें आः नं यानादी ला? गुकिं यानाः व झीथासं लिहांवनी ला।”
सके इमिसं परमप्रभुयात प्रार्थना याइ ला। सकसिनं थथःगु मभिंगु पहःचहः त्वःती ला, छाय्धाःसा परमप्रभुं थ्व जातिया विरोधय् हये धयादीगु तं तःधं।”
तर आः हे जिमि प्रभु महाराज, जिगु बिन्ति स्वीकार यानादिसँ। जितः जोनाथनया छेँय् हाकनं छ्वयादी मते। मखुसा जि अन सी।”
अय्नं सिदकियाह जुजुं शेलेम्याहया काय् यहूकल व मासेयाहया काय् सपन्याह पुजाहारीयात यर्मिया अगमवक्तायाथाय् थथे धाय्के छ्वल, “जिमिगु निंतिं परमप्रभु झी परमेश्वरयात प्रार्थना यानाब्यु।”
सिदकियाह जुजुं यर्मिया अगमवक्तायात सःतके छ्वत। अले परमप्रभुया देगःयागु स्वंगूगु लुखाय् वयात हल। जुजुं यर्मियायात धाल, “जिं छन्त छुं खँ न्यने। जितः छुं खँ सुचुके मते।”
अले कारेहया काय् योहानानं मिस्पाय् गदल्याहयात सुं मदुगु थासय् थथे धाल, “जि वनाः नतन्याहया काय् इश्माएलयात स्याये ला? थ्व खँ सुनानं सी मखु। छिगु प्येखेरं मुंवःपिं यहूदाया मनूतय्त छ्यालब्याल जुइके बीत, अले यहूदाया ल्यनाच्वंपिं नाश जुइके बीत वयात छाय् छिगु ज्यान काय्के बीगु?”
छिमिसं जितः परमप्रभु छिमि परमेश्वरयाथाय् छ्वयाः ‘जिमिगु निंतिं परमप्रभु झी परमेश्वरयात प्रार्थना यानादिसँ, जिमित वय्कलं धयादीगु छता छता खँ धयादिसँ, जिमिसं व याये’ धयाः छिमिसं थःम्हं थःत ध्वंलाःगु दु।
न्हापा ग्वाः ग्वाः मनूत दुगु यरूशलेम, आः गुलि झिजांमिजां दंगु दु! आः व भाःत सी धुंकूम्ह थें जूगु दु। छगू इलय् व जाति जातितय्गु दथुइ तःधंगु, प्रान्त प्रान्तय् राजकुमारी थें खः, तर आः व दासी जूगु दु।
तर जिं इपिं मध्ये गुलिंसित तरवार, अनिकाल व महामारीपाखें बचय् याये, अले इपिं गन गन वनी अनया जात जातितय्गु दथुइ इमिसं थःम्हं यानागु ज्या घच्चाइपुगु खः धकाः स्वीकार याइ, अले इमिसं जि हे परमप्रभु खः धकाः सी।”
इमिसं थःत जात जातितय्त मिया छ्वःसां आः जिं इमित छथाय् मुंके। तःधंगु शक्ति दुम्ह जुजुं दुःखकष्ट ब्यूगुलिं इमिगु बल मदयावनी।
अले जिं छिमिगु दथुइ गुँपशु छ्वया हये। इमिसं छिमि मस्तय्त नयाबी। अले छिमि लहिनातःपिं पशुतय्त स्यानाबी। छिमिगु ल्याः थुलि कम जुइकि छिमिगु लँपुइ जुइपिं मनूत हे दइ मखु।
इमिसं बुँइ च्वंगु बालीनाली नये धुंकाः जिं धया, “हे परमप्रभु परमेश्वर, क्षमा यानादिसँ। याकूब गथे यानाः म्वाये फइ? व तसकं हे चीधिकः तिनि।”
परमेश्वरं व ईयात चिहाकय्का मदीसा सुं हे बचय् जुइ मखु। वय्कलं थःम्हं ल्ययातःपिं मनूतय्गु निंतिं व ईयात चिहाकय्कादी।”
अले सिमोनं थथे लिसः बिल – “छिं जितः धयादीगु छुं हे मजुइमा धकाः छिकपिन्सं हे प्रभुयात बिन्ति यानादिसँ।”
परमप्रभु छिमि परमेश्वरया खँ मन्यंगुलिं आकाशया नगु थें अल्याख दुपिं छिपिं यक्व कम जक ल्यं दइ।
परमप्रभुं लय्ताःतां भिं यानादीगु व ल्याः अप्वयेकादीगु थें हे छिमित लय्ताःतां भज्यंक नाश यानादी। अले छिमिसं अधिकार यायेत दुहां वनेत्यंगु देशं छिमित लिनाः वांछ्वइ।
परमप्रभुं छिमित जाति जातितय्गु दथुइ उखेलाः थुखेलाः यानाबी। वय्कलं छिमित लिनाछ्वःगु देश देशय् मेगु जातितय्गु दथुइ छिपिं कम जक म्वानाच्वनी।
अय्जूगुलिं छिमिसं थःपिन्सं यानागु पाप थःथवय् स्वीकार या, अले छम्हं मेम्हय्सिगु निंतिं प्रार्थना या। अथे याःसा छिमिगु ल्वय् लनावनी। धर्मीम्ह मनुखं याःगु प्रार्थना परमेश्वरं न्यनादी।
अले फुक्क मनूतय्सं शमूएलयात धाल, “जिपिं सीगुपाखें बचय् जुइमा धकाः परमप्रभु छिकपिनि परमेश्वरयाके जिपिं छिकपिनि दासतय्गु निंतिं प्रार्थना यानादिसँ। छाय्धाःसा जिमिसं थःपिनिगु निंतिं जुजु फ्वनाः अझ अप्वः पाप यानागु दु।”
जिगु लागि धाःसा, छिमिगु निंतिं प्रार्थना यायेगु त्वःताः परमप्रभुया न्ह्यःने पाप यायेगु न्हि जिपाखें तापाक हे जुइमा। छु यायेगु पाय्छि जू अले छु यायेगु भिं व जिं छिमित स्यनेकने याये।
अले इस्राएलीतय्सं शमूएलयात धाल, “पलिश्तीतय्गु ल्हातं जिमित बचय् यायेत परमप्रभु झी परमेश्वरयात प्रार्थना यायेगु त्वःते मते।”