19 “हे ल्यनाच्वंपिं यहूदाया मनूत, परमप्रभुं छिमित ‘मिश्रय् वने मते’ धयादीगु दु। थ्व खँ ल्वःमंके मते! जिं थौं छिमित ख्याच्वः बियागु दु।
तर इमित थःथाय् हे लित हयेत परमप्रभुं अगमवक्तात छ्वयादिल। उपिं अगमवक्तातय्सं इमिगु दोष क्यनाबिल अय्नं इमिसं अगमवक्तातय्गु खँ मन्यं।
“अय्नं छिकपिनि प्रजातय्सं विद्रोह यात। अले इमिसं खँ मन्यन। छिगु व्यवस्थापाखें ख्वाः फस्वय्कल। छिपाखे लिहां वयेत ख्याच्वः बीपिं अगमवक्तातय्त इमिसं स्यानाबिल। इमिसं छितः गज्याःगु अपमान यात।
पाःच्वंम्ह पालें लिसः बिल, “सुथ जुइन अले चान्हय् नं जुइन। छं छुं न्यनेमाःगु दःसा न्यं, अले हाकनं लिहां वा।”
तर छिं वनेत इन्कार यात धाःसा परमप्रभुं जितः क्यनादीगु दर्शन थ्व हे खः,
तर जुजुं सलत व तःधंगु सेना कयाहयेत मिश्र देशय् दूतत छ्वयाः वयागु विरोधय् विद्रोह यात। छु व ताःलाइ ला? थज्याःगु ज्या याइम्ह छु व बचय् जुइ ला? सन्धि त्वाःथलाः नं छु व सजाँयपाखें बचय् जुइ ला?
इमिसं न्यनेमा वा मन्यनेमा (छाय्धाःसा इपिं विद्रोही घराना खः), इमिसं थःगु दथुइ छम्ह अगमवक्ता दु धकाः ला सी।
तर उम्ह धर्मी मनूयात पाप याये मते धकाः छं ख्याच्वः बिल अले वं पाप मयात धाःसा धात्थें व म्वाइ, छाय्धाःसा वं ख्याच्वः नालाकाल, अले छं थःम्हं थःत बचय् याइ।”
परमप्रभुं छाय् झीत तरवारं स्याकेबीत थ्व थासय् हयाच्वंगु दु? झी मस्त व मिसातय्त लुतया सामान थें लाकायंकी। आः झीपिं मिश्र देशय् हे लिहां वनेगु बांलाइ!”
मेमेगु नं यक्व दसि बियाः वं इमित होश यानाच्वनेत धाल – “थौंकन्हय्यापिं मनूतपाखें बचय् जुयाच्वँ।”
जिं प्रभुयागु नामय् धयाच्वनागु दु – छिपिं आः हानं परमेश्वरयात म्हमस्यूपिं थें याना जुइ मते। इमिगु बिचाः हे बांमलाः।
व जुजुं यक्व सलत नं मतयेमाः, वा यक्व सल दयेमाः धकाः मनूतय्त मिश्रय् मछ्वयेमाः। छाय्धाःसा “व लँपु हाकनं लिहां वने मते” धकाः परमप्रभुं धयादीगु दु।
अले यक्व ग्यानपुस्से च्वंगु विपत्तित इमिके वये धुंकाः थ्व म्ये इमिगु निंतिं साक्षी थें जुइ। छाय्धाःसा व इमि सन्तानतय्सं गुबलें ल्वःमंकी मखु। इमित बी धकाः पाफयाः बचं बियागु देशय् हये न्ह्यः हे जिं इमिगु बिचाः थुइके धुन।”
थ्व खँय् सुनानं थः दाजुकिजापिन्त स्यंके मते। परमेश्वरं थथे याइपिन्त तःधंगु सजाँय बियादी। जिमिसं न्हापा हे छिमित थ्व खँ बांलाक धायेधुन।