7 इपिं शहरय् दुहां वनेवं नतन्याहया काय् इश्माएल अले वलिसें दुपिं मनूतय्सं इमित स्यात अले इमित त्यांकिइ वांछ्वयाबिल।
अले वया छम्ह हाकिम रमल्याहया काय् पेकहं वयागु विरोधय् ग्वसाः ग्वल। वनापं गिलादयापिं नेय्म्ह मिजंपिं मिलय् जूगु दु। वं सामरियाया दरबारया किल्लाय् पकहीया अले अर्गोब व अरिहयात स्यात। वं पकहीयायात स्यानाः वया थासय् जुजु जुल।
तर हे परमेश्वर, छिं दुष्टतय्त विनाशया गालय् क्वफानादी। मनू स्यानाजुइपिं व फताहात मत्यवं हे सिनावनी। तर जिं ला छितः विश्वास यानाच्वने, हे परमेश्वर!
छाय्धाःसा इमिगु पलाः मभिंगु ज्याय् न्ह्यानाच्वंगु दु। स्याये पालेत तकं इपिं न्ह्यचिलाच्वंगु दु।
तर छन्त सीगालय् ज्यालगय् मजूगु सिमा कचायात थें वांछ्वइ। छ तरवारं सुया तःपिंनापं, तग्वःगु ल्वहंनापं गालय् कुतुं वनाः सीपिन्सं भुनातःगु दु। छ तुतिं न्हुयाः पालि तलय् लाःम्ह सीम्ह थें जूगु दु।
इमिगु तुति पापया ज्या यायेत ब्वाँय् वनी अले छुं दोष मदुपिनिगु हिबाः न्ह्याकेत इपिं हथाय् चाइ। इमिगु बिचाः अधर्मया बिचाः खः। दुःख व नाशं इमिगु लँ म्हसीकी।
उकिया दुने दुपिं हाकिमत थः शिकारतय्त कुचा कुचा याइपिं गुँखिचात थें च्वं। इमिसं बेइमान यानाः फाइदा कायेत हि बाः वय्काः मनूत स्याइगु।
मनूतय्त स्यायेत इमिगु तुति न्ह्यज्याः।