2 सेनापतिं यर्मियायात सःताः थथे धाल, “परमप्रभु छिमि परमेश्वरं थ्व थासय् थ्व विपत्ति वइ धकाः न्हापा हे धयादीगु खः।
जि दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं, छिमित पिनागु खः, जिं छिमिथाय् विपत्ति हयेगु फैसला यानागु दु। छाय्धाःसा इस्राएलया घराना व यहूदाया घरानां मभिंगु ज्या याःगु दु। बालद्यःया निंतिं धुपाँय् च्याकाः जितः तंचाय्कूगु दु।
इमित नापलाकूपिन्सं इमित नयाबिल। इमि शत्रुतय्सं धाल, ‘थुकी जिमिगु छुं दोष मदु, छाय्धाःसा इमिसं इमिगु खःगु च्वनेगु थाय् परमप्रभु, इमि पुर्खातय्गु आशा, परमप्रभुया विरोधय् पापयात।’
तर नबूजरदानं देशयागु दाखक्यब व बुँइ ज्या यायेत छुं गरीबतय्त त्वःताः थकल।
“‘तर छिमिसं जिगु नियम मानय् मयात धाःसा, जिगु खँ मन्यन धाःसा,
अय्नं छिमिसं परमप्रभु छिमि परमेश्वरया खँ मन्यंसा अले थौं जिं छिमित बियागु वय्कःयागु फुक्क आज्ञा व विधि बांलाक मानय् मयाःसा थुपिं फुक्क सराः छिमित लाइ।
उखुन्हु जि इपिंलिसें तसक्कं तंचाये, जिं इमित त्वःताबी, थःगु ख्वाः इपिंपाखें सुचुके, अले इपिं न्हनावनी। इमिके तसक्कं ग्यानपुस्से च्वंगु विपत्ति वइ। अले उखुन्हु इमिसं धाइ, ‘झी परमेश्वर झीगु दथुइ मदयाः हे झीत थज्याःगु विपत्ति वःगु, मखु ला?’
थ्व खनाः परमप्रभुं इमित त्वःतादिल, छाय्धाःसा थःकाय् म्ह्याय्पिन्सं वय्कःयात तंचाय्कूगु दु।