9 “उबलय् जुजु व नायःतय्गु नुगः क्वतुनी। पुजाहारीत वातां जुइ, अगमवक्तात अजू चाइ,” परमप्रभुं धयादी।
अबलय् शहरया पःखाः बेबिलोनीतय्सं तछ्यात। चान्हय् हे जुजुया क्यब लिक्कया निगू पःखाःया दथुया लुखां सिदकियाह व फुक्क सिपाइँत बिस्युं वन। बेबिलोनीत शहरया छचाःखेरं दुसां इपिं यर्दन खुसिया ब्यासिपाखे बिंस्यु वन।
जिगु नुगः घाँय् थें सुकूगनावंगु दु, जितः नये मास्ति मवः।
व दिंखुन्हु मिश्रीत मिसात थें कमजोर जुइ। दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं इमित सजाँय बीत ल्हाः ल्ह्वनादीगु खनाः मिश्रीत तसकं ग्यानाः थरथर खाइ।
मिश्रीतय् नुगः क्वतुनी अले इमिसं दय्कूगु योजना जिं स्यंकाबी। इमिसं द्यःतय्थाय्, तन्त्रमन्त्र याइपिन्थाय् अले मभिंगु आत्माया ज्या याइपिन्थाय् वनाः सल्लाह काइ।
गुबलय् गुबलय् व तच्वकं थाहां वइ उकिं छिमित चुइकायंकी। सुथ पतिकं, न्हिनय् व चान्हय् व थाहां वइ।” थ्व बुखँ थूपिनिगु निंतिं तसकं भय जक हइ।
“गथे छम्ह खुँ ज्वनीबलय् लज्या चाइ, अथे हे इस्राएलया घराना, इमि जुजुपिं, हाकिमत, पुजाहारीत व अगमवक्तात लज्या चाइ।
“बिलाप या! अय् फैजवाःत, ख्व! छिपिं बथांया नायःत, धुलय् ग्वारा ग्वारा तु! छाय्धाःसा छिमित पालाः स्याइगु ई थ्यंकः वःगु दु। छिपिं ग्वतुली अले जिं भिंगु थलयात थें छिमित चुंचुं याये।”
‘छितः व थ्व देशयात हमला यायेत बेबिलोनयाम्ह जुजु वइ मखु’ धकाः छितः अगमवाणी ल्हाःपिं छिकपिनि अगमवक्तात गन दु?
किर्योतयात कब्जा याइ, अले किल्लात अधिकार याइ। उखुन्हु मोआबया सिपाइँतय्गु नुगः मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसाया नुगः थें जुइ।
अगमवक्तातय्सं मखुगु अगमवाणी यानाच्वंगु दु, पुजाहारीतय्सं इमिगु थःगु हे अधिकारं शासन यानाच्वंगु दु, जिमि मनूतय्सं थथे जुइगु हे यय्की। तर लिपतय् छिमिसं छु यायेगु?”
बेबिलोनीतय्सं शहरया पःखाः तछ्यानाबिल। इमिसं शहर घेरय् यानातःगु जूसां चान्हय् सिदकियाह जुजु व सकलें सिपाइँत जुजुया क्यब लिक्कयागु निगू पःखाःया दथुइ दुगु लुखा जुयाः बिस्युं वन। इपिं अराबापाखे बिस्युं वन।
“‘अय् मूर्खत, हेबाय्चबाय् जक यानाजुइपिं, थुइके मफयाः छिपिं अथें सिनावनी। छिपिं दुबलय् हे जिं छगू थज्याःगु ज्या याये। जिं यानागु थ्व ज्या छिमित सुनानं कन धाःसां छिमिसं गुबलें नं पत्याः याइ मखु।’”