26 हानं जिं स्वया, परमप्रभुयागु न्ह्यःने वय्कःयागु तच्वःगु तमं यक्व सइगु बुँ मरुभूमि जूगु अले शहरत नाश जूगु।
वय्कलं लखं लाःगु बुँयात चि दुगु मरुभूमि यानादिल। थ्व धाःसा अन च्वंपिं मनूतय्गु मभिंगु ज्याया कारणं खः।
हे परमप्रभु, छि हे छम्ह जक खः भय काये बहःम्ह। छि तंम्वइबलय् छिगु न्ह्यःने सु च्वने फु?
इमिसं छ्व ह्वल, तर कं बुल। इमिसं दुःख सियाः ज्या यात, तर इमित छुं फाइदा मदु। जि तसकं तंम्वयागुलिं इमिगु बाली मदुगु जुयाः इपिं मछाले माल।”
देशय् गुबलय् तक वा मवयाच्वनीगु? ख्यलय् च्वंगु घाँय् गुबलय् तक गनाः सुकूचिना च्वनीगु? देशय् च्वंपिं मनूतय्सं याःगु मभिंगु ज्याया कारणं पशुत व झंगःत फुक्क नाश जुइ धुंकल। छाय्धाःसा मनूतय्सं “झीत छु जुइ, वय्कलं खनी मखु” धयाच्वंगु दु।
थ्व फुक्क देश झिजांमिजां दनी अले सुनसान जुइ। थ्व फुक्क जातिं न्हयेदँ तक बेबिलोनयाम्ह जुजुया सेवा याइ।
जिं यहूदाया शहर व यरूशलेमया गल्लि गल्लिइ न्ह्यूगु सः व लसताया सः, भम्चा व जिलाजंया सः मदय्काबी। छाय्धाःसा देश झिजांमिजां दनी।”
जिं धया– जि पहाडतय्गु लागि ख्वये, जि मरुभूमिइ दुगु घाँय्ख्यःया निंतिं ख्वये, छाय्धाःसा व गने धुंकल। सुं नं अनं यात्रा याइ मखु। अन सा द्वहं मन्त। पशुत व झंगःत बिस्युं वने धुंकल।
परमप्रभुं थःगु वेदीयात मनंनिसें त्वःतादीगु दु, थःगु पवित्र थाय्यात त्वःतादीगु दु। वयागु दरबारतय्गु अंगःत तछ्यायेत वय्कलं शत्रुतय्गु ल्हातय् बियादिल। इपिं परमप्रभुया देगलय् हे नखःचखःया दिनय् थें सः थ्वय्कः हाल।
जिं छिमिगु शहरत नाश यानाबी, छिमिगु पुजा यायेगु थाय्यात भज्यंक स्यंकाबी, अले छिमिसं ब्यूगु नस्वाः वःगु बलि नालाकाये मखु।
अथे जुयाः छिमिगु कारणं यानाः सियोनयात बुँ थें जोतय् याइ, यरूशलेम नाश जुयाः द्वँ चिनी, देगःया डाँडा धाःसा झाः बुयावया त्वःपुयाच्वंगु द्वम्बःचा थें जुइ।
परमप्रभुया तंया दिंखुन्हु इमिगु लुँ व वहःनं इमित बचय् याये फइ मखु।” वय्कःयागु नुगः मुयाः पिहां वःगु मिं फुकं देशयात झ्वाः याइ छाय्धाःसा वय्कलं पृथ्वीयापिं सकल मनूतय्त आकाझाकां ग्यानपुस्से च्वंक न्हंकादी।