14 हे यरूशलेम, छ बचय् जुइत थःगु नुगलं मभिंगु खँ सिलाछ्व। गुबलय् तक मभिंगु बिचाः छंगु नुगलय् तया तयेगु?
दोमन दुपिं मनूत जितः तसकं मयः, अय्नं छिं स्यनातःगु खँयात जिं माया याना।
जिगु फुक्क अधर्मयात सिलादिसँ, अले जिगु पापं जितः शुद्ध यानादिसँ।
जिगु नुगः पापं जाःगु जूसा परमेश्वरं जिगु प्रार्थना न्यनादी मखुगु जुइ।
हे बुद्धि मदुपिं मनूत! गुबलय् तक छिपिं बुद्धि मदय्क च्वंच्वनेगु, गुबलय् तक कर्पिन्त नागःतुगः यानाः न्ह्यइपुकाच्वनेगु छिपिं, गुबलय् तक छिपिं मूर्खतय्सं ज्ञानयात मयय्का च्वनेगु?
दुष्ट मनुखं थःगु लँपु व अधर्मी मनुखं थःगु बिचाः त्वःतेमा, अले इपिं परमप्रभुयाथाय् लिहां वयेमा, वय्कलं हे इमित दया यानादी। झी परमेश्वरपाखे इपिं लिहां वयेमा, अले वय्कलं इमित पूरा क्षमा यानादी।
जिं छ व्यभिचारी जूगु व येचाःगु खनागु दु। ख्यलय् ख्यलय् व डाँडा डाँडाय् छं घचाइपुगु मूर्तित पुजा याना जूगु जिं खनागु दु। हे यरूशलेम छन्त धिक्कार! गुबलय् तक छ अशुद्ध जुयाच्वनेगु?”
“यहूदाया पाप नँयागु ज्याभलं कियातःगु दु। अले इमिगु नुगःया ग्वरलय् व इमिगु वेदीया नेकुलिइ च्वल्वहंया च्वकां कियातःगु दु।
“उकिं आः छं यहूदायापिं मनूत व यरूशलेमयापिं मनूतय्त थथे धा, ‘परमप्रभुं थथे धयादी – स्व, जिं छिमिगु विरोधय् विपत्तिया योजना दय्का च्वनागु दु। उकिं छिपिं सकसिनं थःपिन्सं यानाच्वनागु मभिंगु ज्यायात त्वःति, थःगु पहःचहः व थःगु ज्या भिंकि।’
छं सोडा वा साबुनं न्ह्याक्व हे थःत स्यूसां छंगु अपराधया ख्वः जिगु मिखाया न्ह्यःने दया हे च्वनी,” परमप्रभु परमेश्वरं धयादी।
हे पृथ्वी न्यँ, स्व! जिं थुपिं मनूतय्थाय् विपत्ति हये, गुगु इमिगु थःगु हे बिचाःया लिच्वः खः। इमिसं जिगु वचनय् ध्यान मब्यू। अले जिगु व्यवस्थायात इमिसं त्वःतल।
छिमिसं यानाच्वनागु फुक्क अपराध त्वःति, न्हूगु नुगः व न्हूगु आत्मा का, अय् इस्राएलया घराना, छिपिं छाय् सीगु?
छम्हय्सिनं मेम्हय्सित स्यंकेगु योजना दय्के मते। पाफयाः मखुगु साक्षी बी मते। थुपिं फुक्क खँयात जिं घृणा याये,” परमप्रभुं धयादी।
“भिंगु सिमाय् जक भिंगु फल सइ। मभिंगु सिमाय् मभिंगु हे फल सइ। थुकथं सिमाय् सःगु फल स्वयाः सिमा भिं मभिं सीके फइ।
अले प्रभुं वयात धयादिल – “छिपिं फरिसीत पिनें पिनें जक भु व ख्वल्चा सिले थें यचुका जुइ। दुनें दुनें धाःसा छिमिसं मभिंगु यायेगु, कर्पिन्त लुतय् यायेगु याना जुइ।
अले सिमोन पत्रुसं धाल – “अय्सा प्रभु, जिगु तुति जक मखु, ल्हाः व छ्यं नं सिला बियादिसँ।”
अथे जूगुलिं छं पश्चाताप यानाः पापं लिच्यु। अले प्रभुयात प्रार्थना याःसा छंगु पाप क्षमा जुइफु, छाय्धाःसा छंगु नुगः तसकं हे वँचु धकाः जिं स्यू।
इमिसं परमेश्वरयात म्हस्यूसां वय्कःयात मानय् मयाः। अले वय्कःयात तःधंके मालं नं तःमधंकू। थुकथं इपिं थःगु बिचारं यानाः ज्यालगय् मजूपिं जुल व इमिगु बुद्धि मदुगु नुगः खिउँसे च्वन।
हानं थथे च्वयातःगु दु – “बुद्धिमानतय्गु बिचाः ज्यालगय् मजू धकाः परमप्रभुं स्यू।”
परमेश्वरया लिक्क वा, अले वय्कः नं छिमि लिक्क झायादी। हे पापीत, छिमिसं थःगु ल्हाः सिलाछ्व। हे दोमन यानाजुइपिं, छिमिसं थःगु नुगःयात शुद्ध या।