11 उकिं एबेद-मेलेकं उपिं मनूतय्त दरबारया धुकू क्वथाया क्वय्यागु छगू क्वथाय् यंकल। अनं भ्वाथः भ्वाथःगु वसः लिकाल, अले वं तुंथिइ यर्मियाया लागि खिपतं चिनाः व फुक्क क्वकयाबिल।
अले जुजुं कूशी एबेद-मेलेकयात थथे धकाः आज्ञा बिल, “थनं स्विम्ह मनूनापं यंकाः यर्मिया अगमवक्ता अन सी न्ह्यः हे वयात तुंथिं लिका।”
अले कूशी एबेद-मेलेकं यर्मियायात धाल, “छंगु याकु व खिपःया दथुइ थुपिं भ्वाथःगु कापः ति।” यर्मियां अथे हे यात।
उकिं इमिसं यर्मियायात यंकाः पिवाःत च्वनीगु चुकय् दुगु जुजुया काय् मल्कियाहया तुंथिइ क्वफानाबिल। इमिसं यर्मियायात खिपःया ग्वाहालिं तुंथिइ क्वफात। उगु तुंथिइ लः मदु, ध्याचः हे ध्याचः जक दु। यर्मिया ध्याचलय् तुन।
अले दरबारय् च्वनाच्वंम्ह छम्ह हाकिम कूशी एबेद-मेलेकं यर्मियायात तुंथिइ क्वफात धयागु खँ न्यन। उबलय् जुजु बेन्यामीनया ध्वाखाय् च्वनाच्वंगु खः।
फुक्क लुँ, वहः, कँय् व नँया थलबल परमप्रभुया निंतिं पवित्र जू। उपिं परमप्रभुया धुकुतिइ तयेमाः।”