2 तर वं, वया भारदारतय्सं व देशयापिं मनूतय्सं यर्मिया अगमवक्तापाखें परमप्रभुं धयादीगु खँय् ध्यान मबिल।
दाऊद जुजुं धाल, “जिं हानूनयात हनाबना यायेमाः छाय्धाःसा वया बौ नाहाशं जितः न्ह्याबलें हनाबना याःगु खः।” उकिं वं बिचाः हनाः दूततय्त खबर बियाः छ्वल। तर दाऊदया दूतत अम्मोनय् थ्यंबलय्
परमप्रभुं वयात माया यानादीगुलिं वयागु नां यददीयाह ति धकाः नातान अगमवक्तापाखें वय्कलं दाऊदयाथाय् खबर छ्वल।
परमप्रभुं थः दास अहियाहपाखें धयादीगुकथं इमिसं वयात थुन, सकलें इस्राएलीतय्सं वयागु निंतिं नुगः मछिंकल।
बाशां यारोबामया वंशं याःथें परमप्रभुया मिखाय् बांमलाःगु ज्या याःगुलिं अले बाशां यारोबामया वंशयात नाश याःगुलिं परमप्रभु तसकं तंचायादिल अले परमप्रभुया थ्व वचन बाशा व वया वंशया विरोधय् हनानीया काय् येहू अगमवक्तापाखें वल। बाशां याःगु पापं परमप्रभुयात तं पिहां वल।
सिदकिया निइछदँ दुबलय् जुजु जूगु खः, वं यरूशलेमय् झिंछदँ राज्य यात।
मोशां धाल, “हे प्रभु, थुकिया निंतिं मेम्ह हे सुं छ्वयादिसँ।”
मूर्ख मनूया ल्हातिं बुखँ छ्वयेगु धयागु थःगु तुतिइ थःम्हं पां पाले थें खः, अले थथःम्हं दुःख मालेगु खः।
शासन याइम्हय्सिनं मखुगु खँ न्यनाजुल धाःसा वया भारदारत फुक्कं मखुगु खँ ल्हाइपिं जुइ।
“परमप्रभु, इस्राएलयाम्ह परमेश्वरं थथे धयादी – यहूदायाम्ह जुजु सिदकियाहयाथाय् वनाः वयात थथे धा, ‘परमप्रभुं थथे धयादी – स्व! जिं थःम्हं हे थ्व शहरयात बेबिलोनयाम्ह जुजुया ल्हातय् बीत्यनागु दु। वं थुकियात मिं नकाबी।
“‘अय् इस्राएलयाम्ह अपवित्र व दुष्ट शासक, छंगु लिपांगु दिं व सजाँयया ई थ्यंकः वःगु दु।
जिं छिमित ख्याच्वः बीत अगमवक्तात छ्वयाहया, इमित यक्व दर्शन बिया, अले इमिपाखें हे जिं उखानत धया।”
अले परमप्रभुं मोशापाखें ब्यूगु फुक्क उजं हारून व वया काय्पिन्सं पालन यात।
उकिं सुनां थ्व खँ न्यनी मखु वं मनूयागु मखु, बरु छिमित पवित्र आत्मा बियादीम्ह परमेश्वरयागु हे खँ मन्यंगु जुइ।