2 “छथू थूतुलातःगु भ्वँ कयाः उकी इस्राएल, यहूदा व मेगु फुक्क जातिया बारे जिं छन्त धयागु फुक्क खँ च्व। योशियाह जुजुया पालय् जिं छलिसें खँ ल्हानागु दिनंनिसें थौं तक जिं छु छु धया, व फुक्क खँ च्व।
मादी प्रान्तया एक्बातना शहरय् थथे च्वयातःगु छगू भ्वँ लुल। उकी च्वयातःगु लुमन्ति पौ थथे दु –
“जिगु खँ न्यनीम्ह सुं दुगु जूसा गुलि ज्यूगु, स्व, थ्व जिगु सत्य खँ खः। दक्व शक्ति दुम्ह परमेश्वरं हे लिसः बियादीमा। जितः दोष ब्यूम्हय्सिनं थःगु दोष पत्र च्वयाबीमा।
उकिं जिं लिसः बियाः धया, “जि वये धुन, व्यवस्थाय् जिगु बारे च्वया तः थें।
अमालेकीतय्त बुके धकाः परमप्रभुं मोशायात धयादिल, “थ्व खँयात लुमंका तयेत छगू सफुलिइ च्व। अले जिं अमालेकीतय्त पृथ्वीं भज्यंक नाश यानाबी धकाः यहोशूयात धा।”
परमप्रभुं जितः धयादिल, “तःपागु ग्वरः छपा का अले उकी हंचां कियाः ‘महेर-शालल-हाज-बज’ धकाः च्व।”
स्व, थौं जिं छन्त जाति जाति व राज्य राज्यया अधिकार बी, इमित लेहें थनेगु व स्यंकेगु, नाश यायेगु व वांछ्वयेगु, दय्केगु व पीगु अधिकार छन्त बी।”
“जिं छन्त छिमि मांया प्वाथय् दय्के न्ह्यः हे म्हस्यू। छ बुइ न्ह्यः हे जिं छन्त अलग याना। जिं छन्त जाति जातितय्त अगमवाणी न्यंकेत ल्यया।”
अनंलि परमप्रभुं ल्हाः ताहाक यानाः जिगु म्हुतुसि थियादिल, अले धयादिल, “स्व, जिं थःगु वचन छंगु म्हुतुइ तयाबियागु दु।
हे याकूबया घराना, इस्राएलया घराना, परमप्रभुया वचन न्यँ।
“यहूदाया जुजु अमोनया काय् योशियाहं राज्य यानाच्वंगु झिंस्वंगूगु दंनिसें थौं तक अर्थात निइस्वदँ तक, परमप्रभुया वचन जिथाय् वयाच्वंगु दु, अले जिं व छिमित कनावयाच्वनागु दु, तर छिमिसं उकी ध्यान ब्यूगु मदु।
“परमप्रभु, इस्राएलया परमेश्वरं थथे धयादी, ‘जिं छन्त धयागु फुक्क खँ छगू सफुलिइ च्व।
सकलें हाकिमतय्सं कूशीया छुइ, शेलेम्याहया छय्, नतन्याहया काय् यहूदीयात बारूकयात थथे धाय्के छ्वत, “छं गुगु भ्वँया थू मनूतय्त ब्वनान्यंकागु खः व ज्वनाः वा।” उकिं नेरियाहया काय् बारूक थःगु ल्हातय् व भ्वँ ज्वनाः इमिथाय् वन।
बारूकं इमित लिसः बिल, “वय्कलं हे जितः थ्व फुक्क च्वय्कादीगु खः। जिं थ्व थूतुलातःगु भ्वँतय् मसिं च्वयागु खः।”
यहूदीं भ्वँ थू प्वलाः च्वयातःगु स्वझ्वः प्यझ्वः ब्वनीगु, जुजुं व ब्वने धुंकूगु भाग चकुनं चानाः मकलय् तयाबीगु। व फुक्क भ्वँया थू मकलय् भस्म मजुतले वं अथे याना हे च्वन।
यहूदायाम्ह जुजु यहोयाकीमयात थथे नं धा, ‘परमप्रभुं थथे धयादी – छं व भ्वंया थू छ्वय्काः थथे धाल, “छाय् छं व भ्वंया थूलय् बेबिलोनयाम्ह जुजु धात्थें वइ, अले थ्व देशयात नाश यानाः थनयापिं मनूत व पशुतय्त स्याइ धकाः च्वयागु?”
उकिं छ अपसंया दिं परमप्रभुया देगलय् हुँ अले जिगु म्हुतुं न्यनाः छं भ्वँतय् च्वःगु परमप्रभुया खँ मनूतय्सं ताय्क ब्वनान्यंकि।
यहूदाया जुजु, योशियाहया काय्, यहोयाकीमं राज्य यानाच्वंगु प्यंगूगु दँय् नेरियाहया काय्, बारूकं यर्मिया अगमवक्तां च्वकेत नवाःगु थुपिं वचन छथू भ्वँतय् च्वये धुंकाः यर्मियां वयात धाल,
बेबिलोनय् याकनं वइगु विपत्तित यर्मियां छथू भ्वँतय् च्वःगु खः, वं च्वःगु फुक्क खँ बेबिलोनया बारे खः।
अले जिं स्वया, जिं छपु ल्हाः जिपाखे न्ह्यज्याकाच्वंगु खना। उकी थूतुलातःगु भ्वं छथू दु,
जिं इमिगु निंतिं यक्व विधित जिगु व्यवस्थाय् च्वया, तर इमिसं उपिं विधियात मेपिनिगु चिज थें ताय्कल।
मोशां थ्व व्यवस्थाया वचन शुरुंनिसें लिपा थ्यंक च्वयेधुंकाः
उकिं जिं धया – ‘जि वये धुन, व्यवस्थाय् जिगु बारे च्वया तः थें हे, जि परमेश्वर! छिगु इच्छा पूवंकेत जि वये धुन।’”