19 अले हाकिमतय्सं वयात धाल, “छ व यर्मिया निम्हं वनाः सुला च्वँ! छिपिं गन दु धकाः सुनानं मसीमा।”
“थ्व थाय् त्वःताः पुर्बपाखे हुँ, यर्दन खुसिया पुर्बय् च्वंगु करीत न्हसिकापया लिक्क सुला च्वँ।
धात्थें परमप्रभु छिकपिनि परमेश्वर म्वाःम्ह खः थें, जिं पाफयाः धाये छितः मालेत जिमि मालिकं मनूत छ्वयामदीगु गुगुं जाति अथवा राज्य ल्यं मदये धुंकल। गुगुं देशयाम्ह जुजुं जिगु देशय् एलिया मदु धकाः धाःसा आहाब जुजुं उम्ह जुजुयात वं धाःगु खँ सत्य खः धकाः पाफय्कीगु।
ईजेबेलं परमप्रभुया अगमवक्तातय्त स्यानाच्वंबलय् ओबदियां सछिम्ह (१००) अगमवक्तातय्त नकाः त्वंकाः नेय्म्ह नेय्म्ह यानाः निगू गुफाय् सुचुकातःगु खः।
उकिं यानाः परमप्रभु तंचायादिल, अले वय्कलं छम्ह अगमवक्तायात अमस्याहयाथाय् छ्वयादिल। उम्ह अगमवक्तां न्यन, “छिं छाय् थः हे मनूतय्त छिगु ल्हातं बचय् याये मफुपिं द्यःतय्त माला जुयागु?”
भिंपिं मनूत त्यात कि सकलें लय्ताइ, दुष्ट मनूत थाहां वल कि मनूत सुला जुइ।
अले हाकिमत व फुक्क मनूतय्सं पुजाहारीत व अगमवक्तातय्त धाल, “थ्व मनू ज्यान सजाँय बीमाःम्ह मखु। थ्वं जिमित परमप्रभुं झी परमेश्वरया नामय् थ्व खँ धाःगु खः।”
उकिया पलेसा जुजुं थःकाय् यरहमेल, अज्रीएलया काय् सरायाह व अबदीलया काय् शेलेम्याहयात च्वमि बारूक व यर्मिया अगमवक्तायात ज्वनाः हयेगु आज्ञा बिल। तर परमप्रभुं इमित सुचुकादीगु खः।
अले अमस्याहं आमोसयात धाल, “अय् अगमवक्ता, थनं वनाछ्व यहूदाय् हुँ, अन नयेगु नसा कायेगु या, अले अगमवाणी धा।
अबलय् हे सुं फरिसीतय्सं वयाः येशूयात थथे धाल – “हेरोदं छितः स्यायेत स्वयाच्वंगु दु, याकनं हे थनं बिस्युं झासँ।”
अले इमिसं प्रेरिततय्त दुने सःताः कोर्रां दाय्काः आवंनिसें येशूयागु खँ स्यनेकने याये मते धकाः उजं बियाः त्वःता छ्वल।