6 अले यर्मिया अगमवक्तां यरूशलेमय् यहूदायाम्ह जुजु सिदकियाहयात थ्व फुक्क धयाबिल।
आहाबयात जिं थथे धाःगु दु धकाः धा, परमप्रभुं थथे धयादी- ‘आहाब नाबोत धाःम्ह मनूयात स्यानाः छं वयागु दाखक्यब नं थःगु यानाः कायेत्यंगु दु। नाबोतया हि खिचातय्सं फ्यःगु थासय् हे छंगु हि नं खिचातय्सं फ्यइ।’”
तर मीकायां धाल, “धात्थें परमप्रभु म्वाःम्ह खः थें, परमप्रभुं जितः छु धयादी, जिं व हे जक नवाये।”
जिं धया, “स्वयादिसँ परमप्रभु परमेश्वर, जि ला नवाये नं मसः, जि ला मचा हे तिनि।”
अनंलि परमप्रभुं ल्हाः ताहाक यानाः जिगु म्हुतुसि थियादिल, अले धयादिल, “स्व, जिं थःगु वचन छंगु म्हुतुइ तयाबियागु दु।
छं इमित जिगु वचन धा, इमिसं चाहे न्यनेमा वा मन्यनेमा छाय्धाःसा इपिं विद्रोही खः।
छाय्धाःसा यूहन्नां वयात “थः किजाभौयात कलाः तये मत्यः” धकाः धाःगु खः।
छाय्धाःसा परमेश्वरयागु खँ छुं नं मल्यंकुसे जिं छिकपिन्त न्यंकागु हे दु।
अथे जुयाः शमूएलं वयात छुं नं खँ सुमचुकूसे फुक्क खँ धयाबिल, अले एलीं धाल, “वय्कः परमप्रभु खः। वय्कःयात छु भिं ताल व हे यानादीमा।”