20 जिं इमित स्यायेत स्वःपिं इमि शत्रुतय्गु ल्हातय् बी। इमिगु सीम्हत धाःसा आकाशयापिं झंगःत व पृथ्वीयापिं पशुतय्गु नसा जुइ।
यारोबामया छेँयाम्ह सुं शहरय् सित धाःसा वयात खिचां नइ, बुँइ सित धाःसा गिद्धतय्सं नइ। परमप्रभुं थथे धयादीगु दु!’
छंगु छेँयाम्ह सुं शहरय् सित धाःसा वयात खिचां नइ, अले सुं ख्यलय् सित धाःसा वयात गिद्धतय्सं नइ।”
छिकपिनि दासतय्गु सीम्हयात इमिसं गिद्धयात नकेत त्वःताथकल। छिकपिनि विश्वास याये बहःपिनिगु सीम्हयात इमिसं गुँपशुतय्त नकेत त्वःताथकल।
उकिं परमप्रभुं जितः छन्त स्यायेत स्वःपिं अनातोतया मनूतय्गु बारे धयादी, इमिसं थथे धाल, “छं परमप्रभुया नां कयाः अगमवाणी ल्हाये मते, मखुसा छ जिमिगु ल्हातं सी।”
छु जिगु सर्बय जिगु लागि शिकारी झंगःतय्सं घेरय् यानातःम्ह फुतिफुति दुम्ह शिकारी झंगः थें जूगु मदु ला? हुँ, ख्यलय् च्वंपिं फुक्क पशुतय्त मुंकि। अले वयात नयेत सःताः हजि!
“इपिं ग्यानापुगु ल्वचं सी। इमिगु लागिं सुं नं ख्वइ मखु वा सुनानं इमित थुनी मखु। इपिं बँय् फोहर थें लानाच्वनी। इपिं तरवार व अनिकालं नाश जुइ, इमिगु सीम्ह आकाशयापिं झंगःपन्छित व पृथ्वीयापिं पशुतय्गु नयेगु नसा जुइ।”
“‘थ्व हे थासय् जिं यहूदा व यरूशलेमया योजनात स्यंकाबी। इमित थः शत्रुतय् न्ह्यःने तरवारं व इमित स्यायेत स्वयाच्वंपिनिगु ल्हातं स्याके बी। अले इमिगु सीम्ह धाःसा आकाशयापिं झंगःत व पृथ्वीयापिं पशुतय्त नयेत बी।
जि, परमप्रभुं धाये, अनंलि यहूदाया जुजु सिदकियाह, वया हाकिमत महामारी, तरवार व अनिकालं बचय्जूपिं थ्व शहरय् दुपिं मनूतय्त बेबिलोनया जुजु नबूकदनेसर व इमित स्यायेत स्वयाच्वंपिं शत्रुतय्गु ल्हातय् जिं लःल्हानाबी। वं इमित तरवारं स्याइ, वं इमित त्वःती मखु अले दया नं याइ मखु, माया नं याइ मखु।’
जिं छन्त उपिं मनूतय्गु ल्हातय् बी, गुपिं खनाः छ ग्याः। जिं छन्त छंगु प्राण कायेत स्वयाच्वंपिं बेबिलोनया जुजु नबूकदनेसर व बेबिलोनीतय्त लःल्हानाबी।
तर जुजु सिदकियाहं मेपिन्सं मसीक यर्मियालिसें थथे धकाः पाफल, “झीत सासः बियादीम्ह परमप्रभु गथे धात्थें म्वाःम्ह खः, जिं छन्त स्याये मखु, न त छन्त स्यायेत स्वःपिं मनूतय्गु ल्हातय् छन्त बिइगु जुइ।”
अन रिब्लाय् हे बेबिलोनयाम्ह जुजुं सिदकियाहया काय्पिन्त वयागु मिखाया न्ह्यःने हे स्याकेबिल। अले यहूदाया सकलें हाकिमतय्त स्याकेबिल।
हे नाश जूम्ह यरूशलेम! छं छु यानाच्वनागु? छाय् छं बांलाःगु वसः फिनागु? छाय् छं लुँयागु तिसा तियागु? छाय् थःगु मिखाय् अजः तयागु? सुयागु निंतिं मफतय् छं थःत बांलाकागु? छं प्रेमीपिन्सं छन्त त्वःतूगु दु, इमिसं छन्त स्यायेत स्वःगु दु।
परमप्रभुं थथे धयादी, ‘गथे जिं यहूदाया जुजु सिदकियाहयात वयात स्यायेत स्वःम्ह वया शत्रु बेबिलोनया जुजु नबूकदनेसरया ल्हातय् बियागु खः, अथे हे मिश्रया जुजु फारो होप्रायात नं जिं वयात स्यायेत स्वःम्ह वया हे शत्रुया ल्हातय् बी।’”
जिं एलामयात इमि शत्रुतय्गु व स्यायेत स्वःपिनिगु न्ह्यःने चुंचुं यानाबी। जिं तसकं तंम्वयाः इमिके विनाश हये” परमप्रभुं धयादी। “जिं इमित सिमधय्कुतले, इमित तरवार ज्वनाः लित्तुली।
थ्व प्रजाया सीम्हत आकाशया झंगःत व पृथ्वीयापिं पशुतय् नयेगु नसा जुइ। इमित ख्यानाछ्वइपिं सुं हे दइ मखु।
“छाय्धाःसा परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी, जिं छन्त छं तसकं मयय्कूपिनिगु ल्हातय् लःल्हाये त्यनागु दु, जिं छन्त छ दिक्क चाःपिं मनूतय्गु ल्हातय् लःल्हाये त्यनागु दु।
छ व छंगु खुसिचायापिं फुक्क न्यातय्त जिं मरुभूमिइ त्वःताबी। छ चक्कंगु ख्यलय् क्वःदली। छन्त सुनानं मुंकी मखु वा लानाकाइ मखु। जिं छन्त पृथ्वीयापिं पशुत व आकाशयापिं झंगःपन्छितय्गु आहारा यानाबी।
अबलय् जिं छन्त जमिनय् त्वःताबी। जिं छन्त मैदानय् वान्छ्वयाः आकाशयापिं फुक्क कथंयापिं झंगःपन्छितय्त छंगु च्वय् च्वनेबी। पृथ्वीयापिं फुक्क पशुतय्त छंगु ला नकेबी।
छिपिं सिनावने धुंकाः झंगःत व पशुत वयाः छिमिगु सीम्ह नइ। इमित ख्यानाछ्वइम्ह सुं दइ मखु।
वं धाल, “का वा, जिं छंगु ला आकाशय् च्वंपिं चखुं व बँय् च्वनिपिं जन्तुतय्त नकेबी।”
थौंयागु दिं परमप्रभुं छन्त जिगु ल्हातय् लःल्हानादीगु दु, अले जिं छन्त स्याना छंगु छ्यं धेनाबी। थौं पलिश्तीतय्गु सीम्ह आकाशय् च्वंपिं चखुं व जमिनय् च्वंपिं जन्तुतय्त नकेगु जुइ। अले तिनि इस्राएलय् छम्ह परमेश्वर दु धकाः सारा संसारं सीका काइ।