27 “जि परमप्रभु फुक्क मनूतय् परमेश्वर खः। छु जिगु निंतिं थाकुगु ज्या छुं दु ला?
परमप्रभुया लागि थाकुगु धयागु छु दु? जि दच्छि लिपा जिं धयागु इलय् छन्थाय् लिहां वये। उबलय् साराया काय् दये धुंकी।”
थ्व परमप्रभुया निंतिं चिधंगु खँ खः, वय्कलं मोआबयात नं छिकपिनिगु ल्हातय् बियादी।
हे जिमिगु प्रार्थना न्यनीम्ह परमेश्वर, फुक्क मनूत छिथाय् वइ।
अय्नं हे परमप्रभु, छि जिमि अबु खः। जिपिं चा खः, अले छि धाःसा कुमाः खः। जिपिं छिगु हे ल्हाःया ज्यात खः।
“हे परमप्रभु परमेश्वर, छिं थःगु शक्ति व ताहाकःगु ल्हातं आकाश व पृथ्वी दय्कादिल। छिगु निंतिं छुं नं थाकु मजू।
परमप्रभुया थ्व वचन यर्मियायाथाय् वल,
‘जितः प्रार्थना या, अले जिं छन्त लिसः बी। छं मस्यूगु ततःधंगु व गुप्ति खँ जिं छन्त कने।’
दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं थथे धयादी, “अबलय् थुपिं ल्यंदुपिन्त थ्व खँ अजूचाइपुस्से च्वने फु, अय्नं छु व जिगु मिखाय् अजूचाइपुस्से च्वनी ला?” दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं थथे धयादी।
परमप्रभुं मोशायात लिसः बियादिल, “छु जिगु शक्ति कम जूगु दु ला? छं आः थत्थें हे जिं धयागु खँ जुइ कि मजुइ धकाः स्वये खनी।”
अले मोशा व हारूनं बँय् भ्वपुयाः धाल, “हे परमेश्वर, फुक्क प्राणीतय्त सासः बियादीम्ह परमेश्वर, छम्ह मनुखं पाप याःगुलिं छु छि फुक्क खलःलिसें तं चायादियागु ला?”
“फुक्क प्राणीतय्त सासः बियादीम्ह परमप्रभु परमेश्वरपाखें हे थ्व खलःया च्वय् छम्ह नायः ल्ययादिसँ!
इमिगु ख्वालय् स्वयाः वय्कलं धयादिल – “मनूतय्पाखें थथे जुइ फइ मखु, अय्नं परमेश्वरं याये मफुगु छुं नं मदु।”
अले तिनि दक्व मनूतय्सं परमेश्वरयागु मुक्ति खनी।’”
छिं काय्यात बियादिक्व मनूतय्त अनन्त जीवन बीत फुक्क मनूतय्त वयागु ल्हातय् तयादीगु दु।