2 उबलय् बेबिलोनया जुजुया सेनां यरूशलेमयात घेरय् यानातःगु खः, यर्मिया अगमवक्तायात धाःसा यहूदाया जुजुपिनि दरबारय् पिवाःया चुकय् कुनातःगु खः।
उकिं सिदकियाहं राज्य यानाच्वंगु गुंगूगु दँया झिगूगु लाया झिगूगु दुखुन्हु बेबिलोनयाम्ह जुजु नबूकदनेसरं थः फुक्क सेना ज्वनाः यरूशलेमय् हमला याः वल। वं शहरया छचाःखेरं चा व ल्वहंया द्वम्बःचात दय्काः शहरयात घेरय् यात।
अले उज्जैया काय्, पालालं कुं व पिवाः च्वनीपिनिगु चुक लिक्कसं च्वंगु च्वय्यागु लाय्कुलिं पिने पिहां वःगु धरहरा तक दय्कल। वया नापसं परोशया काय् पदायाह,
जिमि पासापिंपाखें छिं जितः तापाक तयादीगु दु, इमिगु मिखाय् जितः तसकं घच्चाइपूम्ह मनू यानादीगु दु। जितः कुनातःगु दु, जि पिहां वयेमफु।
यहूदाया जुजु सिदकियाहं वयात थथे धयाः कुनातःगु खः, “छं छाय् थथे धयाः अगमवाणी ल्हानागु, ‘परमप्रभुं थथे धयादी – जिं थःम्हं हे थ्व शहर बेबिलोनया जुजुया ल्हातय् बीत्यनागु दु, वं थ्व का हे काइ।
“अले परमप्रभुया वचनकथं जिमि ककाया काय् हनमेल पिवाःया चुकय् जिथाय् वयाः जितः धाल, ‘बेन्यामीनया लागाया अनातोतय् दुगु जिगु बुँ न्यानादिसँ। उकियात कब्जा यानाः कायेगु व उकियात त्वःतकेगु हक छिगु हे खः। उकिं छिं हे व बुँ न्यानादिसँ।’ “अले जिं थ्व परमप्रभुया वचन खः धकाः सिल।
यर्मियायात पिवाःत च्वनीगु चुकय् कुनातःबलय् परमप्रभुया वचन निक्वः खुसी वयाथाय् वल।
बेबिलोनयाम्ह जुजु नबूकदनेसर व वया फुक्क सेना, वयागु अधीनय् दुपिं पृथ्वीया फुक्क राज्य व मनूतय्सं यरूशलेम व उकिया जःखः च्वंगु शहरतलिसें लडाइँ यानाच्वंबलय् परमप्रभुपाखें यर्मियायाथाय् वःगु वचन थ्व हे खः,
यर्मियां बारूकयात धाल, “जितः ला कुनातःगु दु, जि परमप्रभुया देगलय् वनेमफु।
हाकिमत यर्मिया खनाः तंचाल, अले वयात दाये फक्व दायाः छ्यान्जे जोनाथनया छेँय् कुनातल। छाय्धाःसा इमिसं उगु छेँयात झ्यालखाना दय्कूगु खः।
अले जुजु सिदकियाहया आज्ञां यर्मियायात पिवाःतय्गु चुकय् तल। अले शहरय् दक्व मरि सिमधःतले इमिसं वयात मरि छुइपिनिगु पसलं न्हियान्हिथं छपा छपा मरि बिइगु। थुकथं यर्मिया पिवाःतय्गु चुकय् च्वन।
अबलय् तक यर्मिया मनूतय् दथुइ वयेगु वनेगु यानाच्वन, छाय्धाःसा वयात झ्यालखानाय् तःगु मदुनि।
अले इमिसं उपिं खिपःया ग्वाहालिं यर्मियायात तुंथिं थकाल। अनंलि यर्मिया पिवाःत च्वनीगु चुकय् च्वन।
उकिं इमिसं यर्मियायात यंकाः पिवाःत च्वनीगु चुकय् दुगु जुजुया काय् मल्कियाहया तुंथिइ क्वफानाबिल। इमिसं यर्मियायात खिपःया ग्वाहालिं तुंथिइ क्वफात। उगु तुंथिइ लः मदु, ध्याचः हे ध्याचः जक दु। यर्मिया ध्याचलय् तुन।
छिपिं स्वयाः न्हापायापिं अगमवक्तातय्त नं थथे हे दुःखकष्ट ब्यूगु खः। उकिं लय्ताया जु, छाय्धाःसा स्वर्गय् छिमित बीत तःधंगु सिरपाः तयातःगु दु।