4 हाकनं छकः जिं छिमित दय्के, हे कुमारी इस्राएल, छन्त हाकनं दय्कीगु जुइ। छ हाकनं भुस्या ज्वनाः लसता हनीपिंनापं प्याखं हुहुं पिहां वइ।
वयागु विरोधय् परमप्रभुं थथे धयादीगु दु – “‘सियोनया कुमारी म्ह्याय्नं छन्त हेपे याःगु दु, छन्त हेस्याइ। यरूशलेमया म्ह्याय्नं छ बिंस्यु वंबलय् छ्यं संकी।
प्याखं ल्हुल्हुं इमिसं वय्कःया नांया प्रशंसा यायेमा, दम्फु व वीणा थानाः इमिसं वय्कःया भजन हालेमा।
जिगु दुःखयात छिं लसताया प्याखनय् हिलादिल। जिगु दुःखयात न्हंकाः छिं लसतां जाय्कादिल।
हे परमेश्वर, सियोनयात भिं यानादिसँ, उकियात ग्वाहालि बियादिसँ। यरूशलेमया पःखाः हाकनं दय्कादिसँ।
छाय्धाःसा वय्कलं यरूशलेमयात बचय् यानादी यहूदाया शहरत हानं दय्कादी। वय्कःया मनूत अन च्वनी, अले उकियात अधिकार याइ।
परमप्रभुं याकूबया घरानायात दया यानादी, वय्कलं इस्राएलयात हाकनं छकः थः मनूकथं ल्ययाः इमिगु थःगु हे देशय् पलिस्था यानादी, अन पिने वःपिं मनूत इपिंनापं मिलय् जू वइ अले याकूबया घरानानापं मिलय् जुयाच्वनी।
सजाँय बीगु कथिं परमप्रभुं इपिं फुक्कसित कय्कादी, व ल्हाःया दम्फु व वीणाया सःनापं जुइ। थःगु ल्हाःया शक्तिं वय्कः इपिंनापं लडाइँ यानादी।
वयागु विरोधय् परमप्रभुं थथे धयादीगु दु – “‘अय् सियोनया कुमारी म्ह्याय् छन्त हेपे याःगु दु, छन्त हेस्याःगु दु। यरूशलेमया म्ह्याय्नं छ बिस्युं वंबलय् छ्यं क्वाःगु दु,
स्व, थौं जिं छन्त जाति जाति व राज्य राज्यया अधिकार बी, इमित लेहें थनेगु व स्यंकेगु, नाश यायेगु व वांछ्वयेगु, दय्केगु व पीगु अधिकार छन्त बी।”
“आः हे यर्मिया, छं इमित थ्व वचन धा, “‘जिगु मिखां मदिक्क चान्हि ख्वःबि पिहां वयाच्वनेमा। छाय्धाःसा कुमारी म्ह्याय्, जिमि मू वंपिं मनूत तसकं घाःपाः जूगु दु। इमित तःधंगु घाः जूगु दु।
उकिं परमप्रभुं थथे धयादी, “आः छिमिसं जात जातियापिन्थाय् वनाः न्यँ, सुनां गुबलें थज्याःगु खँ न्यंगु दु ला? कुमारी इस्राएलं स्वये ग्यानापुगु ज्या याःगु दु।
जिं इमित दया याये अले इमित हाकनं थ्व देशय् लित हये, जिं इमित नाश याये मखु तर जिं इमित दय्के, जिं इमित लिनाकाये मखु तर तयातये।
अबलय् ल्यासेत लय्लय्तातां प्याखं हुली। ल्याय्म्हपिं व बुरापिं लय्ताइ। छाय्धाःसा जिं इमिगु दुःखयात चीकाः इमित लय्ताय्के। जिं इमित सान्त्वना बी अले दुःखया पलेसा लय्ताः बी।
“हे इस्राएली कुमारी, छ वंगु लँय् थां व झण्डा धस्वाकि। छ वःगु लँय् चिं ति लिहां वा! थुपिं थःगु शहरय् लिहां वा!
परमप्रभुं धयादी, “हननेलया धरहरांनिसें कुन्चाय् च्वंगु मू लुखा तक थ्व शहर जिगु निंतिं हाकनं दय्कीगु दिं वयाच्वंगु दु।
जिं यहूदा व इस्राएलयात कैदं लित हये। जिं इमित हाकनं न्हापा थें हे दय्के।
“हे मिश्र देशयाम्ह कुमारी म्ह्याय्, च्वय् गिलादय् वनाः मलम का! तर छं म्वाःम्वाकं थीथी कथंयागु वासः पाइगु, छ लाइ मखु।
“परमप्रभुं जितः रक्षा याइपिं दकलय् बल्लाःपिं फुक्क सिपाइँतय्त क्वह्यंकादीगु दु। वय्कलं जिमि ल्याय्म्हपिं मनूत नाश यायेत सिपाइँत छ्वयादिल। दाखयात तिसीगु थें परमप्रभुं जितः, यहूदाया कन्या म्ह्याय्यात तिसिनादिल।
हे म्ह्याय् यरूशलेम, जिं छंगु निंतिं छु धाये? जिं छन्त छुनापं दाँजय् यायेगु? हे कन्या म्ह्याय् सियोन, छुनापं दाँजय् यानाः जिं छन्त सान्त्वना बीगु? छंगु घाःपाः तसकं तःजिगु समुद्र स्वयाः तःजाः। छन्त लाय्के फुम्ह सु दु?
“कन्या इस्राएल हाकनं गुबलें दने मफय्क क्वःदःगु दु, वयात थःगु देशय् हे त्वःताथकल, वयात थनीम्ह सुं हे मदु।”
“व दिंखुन्हु “जिं दाऊदया नाश जुइ धुंकूगु वंशयात हाकनं थापं याये, व दुंगु छेँ थें जूगु खः। जिं उकिया पःखाः दय्के अले उकियात हाकनं थापं याये। जिं उकियात हाकनं दय्के अले उकियात यक्व न्हापायागु थें दय्के।
भ्वय् ज्वरय् या। थौं झीसं लय्ताः भ्वय् न्याय्केमाः,
“‘अनंलि जि लिहां वने, अले दाऊदयागु दुना वंगु छेँ हानं दय्काबी। स्यंगु भिंका बी।
यिप्ता मिस्पाय् थःगु छेँय् लिहां वःबलय् वयात पिने नापलायेत दम्फुत थाथां अले प्याखं हुहुँ झ्वात्त वया म्ह्याय् पिहां वल। व वया याकः म्ह्याय् खः, वया मेपिं सुं नं काय्म्ह्याय् मदु।