30 “उकिया पलेसा, सुनां खायुगु अंगुर नइ, वयागु हे वा तुनी, छम्ह छम्ह मनूत थःगु पापं यानाः थः हे सी।”
तर वं मोशाया व्यवस्थाया सफुलिइ थथे धकाः च्वयातःगु परमप्रभुया आज्ञायात पालन यानाः इमि काय्पिन्त धाःसा मस्या, “बौपिन्त काय्म्हाय्पिनिगु निंतिं अले काय् म्ह्याय्पिन्त बौपिनिगु निंतिं स्याये मते। छम्ह छम्ह मनू थःम्हं याःगु पापया निंतिं जक सिनावनेमाः।”
वयागु मिखां हे इमिके वइगु नाश खनेमा, अले दक्व शक्ति दुम्ह परमेश्वरयागु तं इमिसं त्वनेमा।
धिक्कार दुष्टतय्त! दुष्ट मनूतय्गु धाःसा पक्का हे नाश जुइ। अले इमिगु ल्हातं याःगु ज्याया पाय्छिगु ज्याला दइ।
सुनां पापयात, व हे सी। काय्नं थः अबुया दोषया फल भोगय् याइ मखु, न अबुं काय्म्हय्सिगु पाप भोगय् याइ। धर्मीयात थःगु धार्मिकताया फल व दुष्टयात थःगु मभिंगु ज्याया फल दइ।
छाय्धाःसा फुक्क प्राण जिगु हे खः। गथे बौया प्राण अथे हे काय्या प्राण नं जिगु खः। सुनां पाप याइ, व हे सी।
उबलय् परमप्रभुया आत्मा जिके दुबित अले जितः तुतिं थनादिल। वय्कलं जिलिसें खँ ल्हानादिल, जितः थथे धयादिल, “हुँ, थःगु छेँय् खापा तिनाः च्वँ।
जिं उम्ह धर्मीम्ह मनूयात ‘छ धात्थें म्वाइ’ धकाः धाइबलय् वं थःगु धार्मिकताय् भलसा तयाः मभिंगु ज्या यात धाःसा वयागु छुं नं धार्मिकताया ज्यायात लुमंकीगु जुइ मखु। वं याःगु मभिंगु ज्याया कारणं हे व सी।
सुं धर्मीम्ह मनुखं थःगु धार्मिकता त्वःताः मभिंगु ज्या यात धाःसा धात्थें हे व सी।
जिं छम्ह मभिंम्ह मनूयात ‘हे मभिंम्ह मनू, छ धात्थें हे सी’ धकाः धायेबलय् तर वयागु ज्यान बचय् यायेत छं ख्याच्वः मबिल, वा वयागु मभिंगु पहःचहःया लागि वयागु विरोधय् सल्लाह मबिल धाःसा व मनू पापया कारणं सी, अले वयागु हियागु ल्याःचाः जिं छंके काये।
छाय्धाःसा फुक्कसिनं थःगु कु थःम्हं हे क्वबीमाः।
मां-बौपिन्त काय्म्ह्याय्पिनिगु निंतिं अले काय्म्ह्याय्पिन्त मां-बौपिनिगु निंतिं स्याये मते। छम्ह छम्ह मनू थःम्हं याःगु पापया निंतिं जक सिनावनेमाः।
उकिं वयागु मतिइ बुयावःगु मभिंगु बिचाः बल्लाना वयाः वं पाप याइ। थथे वं पाप याना हे च्वन धाःसा व मनू सीधुंकाः नरकय् वनी।