17 थुकथं छंगु लिपाया आशा दु,” परमप्रभुं धयादी। “छं काय्म्ह्याय्पिं इमिगु थःगु हे देशय् लिहां वइ।
छुं जुयाः व देशय् झिब्वय् छब्व ल्यं दसां जिं इपिं फुक्कसित नाश याये। तर गथे तारपीनया सिमा व स्वसिमा पालिबलय् थुथा ल्यंदयाच्वनी। अथे हे व देशय् पवित्र पुसा धाःसा थुथा थें जुइ, व हाकनं बुया वइ।”
अथे जुयाः जिं धाये, “जिगु गर्व मदय् धुंकल, परमप्रभुपाखें दुगु आशा नं मदये धुंकल।”
अय्नं जिं थ्व लुमंका च्वना, अथे जुयाः जितः आशा दु।
सुम्क च्वनाः परमप्रभुया उद्धारयागु लँपु स्वयेगु हे तसकं बांलाःगु खँ खः।
वं थःगु ख्वाः बँय् तक क्वछुकेमा, उकी भचा आशा दये फु।
अले इमित धा, ‘परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी – जिं इस्राएलीतय्त इपिं वनाः च्वनाच्वंगु जातितपाखें लिकाये। जिं इमित प्यखेंपाखें मुंके, अले इमित थःगु हे देशय् हये।
जिं जिम्ह दास याकूबयात बियागु देशय् इपिं च्वनी, अन इमि पुर्खात च्वनाच्वंगु खः। इपिं व इमि सन्तानत न्ह्याबलें अन च्वनी। जिम्ह दास दाऊद न्ह्याबलेंया निंतिं इमि शासक जुइ।
अले इमिसं जि परमप्रभु इमि परमेश्वर खः धकाः सी, छाय्धाःसा जिं इमित जाति जातितय्गु दथुइ ज्वंकाछ्वसां इपिं मध्ये सुं नं त्वःमफिक जिं हे इमित इमिगु थःगु हे देशय् मुंके।
अन जिं वयात वयागु दाखया क्यब लितबी, अले आकोरया ब्यासियात आशाया लुखा यानाबी। अन वं थःगु ल्याय्म्हबलय्यागु दिं थें व मिश्र देशं वःगु दिं थें म्ये हाली।
अनंलि इस्राएलीत लिहां वइ, इमिसं परमप्रभु थः परमेश्वरयात व जुजु दाऊदया सन्तानयात माली। लिपांगु दिनय् इमिसं परमप्रभुया भय काइ अले वय्कःपाखे वयाः सुवाः काइ।
हे आशा यानाच्वंपिं कैदीत, थःगु किल्लापाखे लिहां हुँ। आः जिं छिमित धाये, “छिमित जूगु सास्तीया पलेसा जिं छिमित उकिया निदुगं सुवाः बी।”
परमेश्वरं व ईयात चिहाकय्का मदीसा सुं हे बचय् जुइ मखु। वय्कलं थःम्हं ल्ययातःपिं मनूतय्गु निंतिं व ईयात चिहाकय्कादी।”