15 छाय् छ थःगु घाःया निंतिं ख्वयागु? छंगु स्याःचाः लनीगु वासः मदु। छंगु अधर्म तःधं अले छं यक्व पाप याःगु दु उकिं जिं छन्त थज्याःगु व्यवहार याना।
“जिमिगु मभिंगु ज्या व तःधंगु दोषया कारणं जिमिसं दुःख स्यूगु जूसां छि, जिमि परमेश्वरं जिमित दयेमाःगु सजाँय स्वयाः कम सजाँय बियादिल। अले छिं जिमि छुं मनूतय्त छेँ लितहयादिल।
तर वय्कः सुम्क च्वनादिल धाःसा सुनां वय्कःयात दोष बी फइ? वय्कलं थःगु ख्वाः सुचुकादिल धाःसा छु जातिं वा सु मनुखं वा सुनां वय्कःयात खंके फइ?
जि भिंम्ह खःसां जितः फताहा साबित यानादिल। जि निर्दोष खः अय्नं वय्कःया वाणं मलनीगु घाः यानाब्यूगु दु।’
छुं मनूत थःगु हे विद्रोही पहलं यानाः मूर्ख जुल, अले थःगु अपराधं यानाः दुःख सिल।
पालिंनिसें छेनय् थ्यंक घाः मजूगु थाय् हे मदु। छंगु म्ह छम्हं घालं, दागं व ख्वँतं जाःगु दु। उकी सिलाः चिनाब्यूगु मदु न चिकं तयाः नाइकाब्यूगु दु।
वं क्यबय् बुँ पाल। अले ल्वहंत लिकयाः वांछ्वल। अले अन वं दक्वसिबय् भिंगु दाखमा पित। दाखक्यब स्वयेत बल्चा दय्कल, दाख तिसीत ल्वहँतय् कियाः छगू गाः म्हुल। वं भिंगु दाख सइ धकाः आशा यात अय्नं उकी मभिंगु दाख सल।
हे यहूदा, छिमिगु गुलि शहरत दु, उलि हे छिमि द्यःत नं दु। यरूशलेमय् गल्लि गल्लि दु, मछालापुसे च्वंम्ह बालद्यःया लागि छिमिसं धुपाँय् च्याकीगु वेदीत नं उलि हे दय्कूगु दु।’
जितः छाय् दुःख जुया तुं च्वंगु? जिगु घाःपाः छाय् तसकं स्याःगु व मलंगु? छु छि जिगु लागि धोखा बीगु खुसिचा थें व लः मदुगु मुहान थें खः ला?
छंगु थःगु हे मभिंगु ज्यां छन्त सजाँय बी अले छं जितः त्वःतूगुलिं छं थःत हे दोष बी। छं जि परमप्रभु थः परमेश्वरयात त्वःतूगु व जिगु भय छंके मदुगु छगू मभिंगु व म्हाइपूगु खँ खः धकाः सीकाति,” प्रभु, दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं धयादी।
“परमप्रभुं थः मनूतय्त थथे धयादी, “‘छंगु घाः लनी मखु व छंगु घाःपाः तःधं।
छं फुक्क पासापिन्सं छन्त ल्वःमंके धुंकल। इमिसं छन्त वास्ता मयाः। छं तःधंगु अपराध याःगुलिं व यक्व पाप याःगुलिं जिं छन्त शत्रु थें कय्कागु दु। अले दयामाया मदुम्हय्सिनं थें छन्त सजाँय बियागु दु।
“‘छन्त नःपिं सकसितं नइ। छिमि फुक्क शत्रुतय्त देशं पितिनाछ्वइ। छंगु धन-सम्पत्ति लाकाकाइपिनिगु धन-सम्पत्ति लाका काइ। छन्त स्यंकीपिन्त जिं स्यंके।’
परमप्रभुं धयादी, ‘जिं छन्त वासः यानाः छंगु घाः लाय्काबी, छाय्धाःसा छन्त सकसिनं अलग यानातःम्ह सुनां वास्ता मयाःम्ह सियोन धकाः धाइगु।’
“हे मिश्र देशयाम्ह कुमारी म्ह्याय्, च्वय् गिलादय् वनाः मलम का! तर छं म्वाःम्वाकं थीथी कथंयागु वासः पाइगु, छ लाइ मखु।
“दक्कलय् चिधंम्हंनिसें दक्कलय् तःधंम्ह तक फुक्कं लोभी जूगु दु। अगमवक्तात व पुजाहारीत सकसिनं ध्वंलायेगु ज्या याइगु।
वया विरोधीत वया मालिक जूगु दु, वया शत्रुत याउँक च्वनाच्वंगु दु। छाय्धाःसा परमप्रभुं वयात वयागु यक्व पापं यानाः दुःखय् लाकादीगु दु, वया मस्तय्त शत्रुतय् न्ह्यःने ज्वनायंकूगु दु।
हे म्ह्याय् यरूशलेम, जिं छंगु निंतिं छु धाये? जिं छन्त छुनापं दाँजय् यायेगु? हे कन्या म्ह्याय् सियोन, छुनापं दाँजय् यानाः जिं छन्त सान्त्वना बीगु? छंगु घाःपाः तसकं तःजिगु समुद्र स्वयाः तःजाः। छन्त लाय्के फुम्ह सु दु?
थःगु पापया सजाँयया निंतिं सीमानिपिं मनूतय्सं छाय् कचकच यायेगु?
अय्सां थ्व धाःसा वया अगमवक्तातय्गु पाप व वया पुजाहारीतय्गु अधर्मया कारणं जूगु खः। इमिसं शहर दुने धर्मी मनूतय्गु हि बाः वय्कल।
सामरियायागु घाः लनी मखु। व यहूदाय् नं वःगु दु, यरूशलेमया ध्वाखा तक नं थ्यंगु दु।
परमप्रभुं जिगु पं कयाः न्ववानाः जिगु हक पक्का यानामदीतले जिं वय्कःयागु तंयात सहयाना च्वने। छाय्धाःसा जिं वय्कःया विरोधय् पाप यानागु दु। तर वय्कलं जितः पित हयाः जलय् हयादी। वय्कःयागु न्याय व धार्मिकता जिं स्वये दइ।
छंगु घाःयात छुं वासलं नं लंके फइ मखु। छंगु घाः तसकं ग्यानापुगु घाः खः। सुनां सुनां छंगु बांमलागु खँ न्यनी इमिसं लय्तायाः ल्हाःपा थाइ, छाय्धाःसा छंगु गुबलें मदीगु सास्ती सुनां भोगे याःगु मदु धकाः?