5 छु छि न्ह्याबलें तंचायाच्वनादीगु ला? छु छिगु तं न्ह्याबलें दयाच्वनी ला?’ छं थथे ला धाःगु दु, अय्नं छं फतले मभिंगु ज्या याःगु दु।”
आः वय्कःया तं चीकाछ्वयेत जितः परमप्रभु झी परमेश्वरलिसें छगू बाचा चिने मास्ति वःगु दु।
छु छि जिपिं खनाः न्ह्याबलें तंचायाच्वनादीगु ला? छिगु तं गुबलें क्वलाइ मखु ला?
जिमित हाकनं बल्लाकादिसँ, थः मनूतय्त लय्ताय्कादिसँ।
जिं न्ह्याबलें दोष बियाच्वने मखु, जि न्ह्याबलें तंम्वयाच्वने मखु, गुकिं यानाः जिं थम्हं दय्कागु मनूतय्गु नुगः जिं यानाः क्वतुं मवनेमा।
हे परमप्रभु तसकं तंपिकयादी मते, जिमिगु पाप न्ह्याबलें लुमंकादी मते। बिन्ति याये, जिमित दया यानादिसँ, छाय्धाःसा जिपिं फुक्कं छिकपिनि हे प्रजा खः।
उकिं छ वनाः उत्तर पाखे थ्व खँ धा, “हे विश्वास यायेबहः मजूम्ह इस्राएल, छ लिहां वा, जि छ खनाः तम्वये मखु, छाय्धाःसा जि दयामाया दुम्ह खः, जि न्ह्याबलें तंचायाच्वने मखु,” परमप्रभुं धयादी।
अथे खःसा थुपिं यरूशलेमयापिं मनूत छाय् परमेश्वरयात त्वःताः फस्वयावन? इमिसं मूर्ति पुजा याना हे च्वंगु दु। इमिसं जिथाय् लिहां वये म्हां धाल।
जिं ध्यान बियाः खँ न्यनागु दु, तर इमिसं खःगु खँ ल्हाः हे मल्हाः, सुनानं “थ्व जिं छु यानागु” धयाः थःगु मभिंगु ज्याया निंतिं पश्चाताप मयाः। लडाइँलय् वंम्ह सल थें सकलें थथःगु लँय् ब्वांवनाच्वंगु दु।
“‘स्व! छंगु पःखाः दुने दुपिं सकलें शासकतय्सं गय् यानाः थःगु बल मनू स्यायेगुलिइ छ्यलाच्वंगु।
लासाय् ग्वारतुलाः मेपिन्त स्यंकेगु व मभिंगु ज्या यायेगु ग्वसाः ग्वइपिं मनूतय्त धिक्कार दु। सुथ जुइवं इमिसं व ज्या याइ, छाय्धाःसा इमिके अथे यायेगु शक्ति दु।
सकलें मभिं ज्या याये सः, शासकत व न्यायाधीशतय्सं घुस फ्वनीगु, शक्ति दुपिन्सं इमित छु यः व हे आज्ञा बियाच्वनी। थुकथं इपिं सकलें मिलय् जुयाः मखुगु ज्या यायेत ग्वसाः ग्वइ।