21 नांगा डाँडा डाँडाय् इस्राएलीतय्गु ख्वःसः व इनाप यानाच्वंगु सः ताये दयाच्वंगु दु। छाय्धाःसा इपिं मखुगु लँय् वंगु दु, अले इमिसं थः परमप्रभु परमेश्वरयात ल्वःमंकूगु दु।
अले वं मनूतय्थाय् वयाः थथे धाइ, ‘जिं पाप यानागु दु, जिं खःगु खँयात स्यंकागु दु, तर परमेश्वरं जितः दयेमाःगु सजाँय बियामदी।
इमान्दारपिं मनूत मग्यासे जुइ फइ। बेमानतय्त धाःसा ज्वनी।
मनूतय्सं थःगु हे मूर्खतां थःत स्यंकी, अले परमप्रभुयात तं क्यनी।
दीबोन ख्वयेत देगलय् अले अन च्वंगु पुजा यायेगु थासय् थाहां वन। नेबो व मेदबाया निंतिं मोआब ह्वाँय्ह्वाँय् ख्वल। फुक्क सँ खाःगु दु, अले फुक्क दाह्री खाःगु दु।
हे इस्राएल, परमेश्वर छन्त उद्धार याइम्ह खः, वय्कः ल्वहंधी व छंगु किल्ला थें खः, तर छं परमेश्वरयात ल्वःमंकल। अथे जुयाः छं तसकं बांबांलाःगु सिमात पित अले पिने हःगु दाखमात नं पित,
“छिमिसं सुयागु भय कयाः जितः मखुगु खँ ल्हानागु? अले छाय् छिमिसं जितः लुममंकागु व जितः नुगलय् मतयागु? छु जि यक्व ई तक सुम्क च्वनागुलिं छिमिसं जिगु भय मकयागु ला?
मरुभूमियागु फुक्क नांगा डाँडाय् नाश याइपिं थाहां वःगु दु। परमप्रभुयागु तरवारं देशयागु छगू कुन्चांनिसें मेगु कुन्चा तक नाश याइ, अले सुं नं सुरक्षित जुइ मखु।
छंगु ब्व थ्व हे खः, अर्थात जिगुपाखें छंगु लागि क्वःछिनागु ब्व” परमप्रभुं धयादी। “छाय्धाःसा छं जितः त्वःताः मखुपिं द्यःतय्गु भलसा काःगु दु।
अय्नं जिम्ह मनूतय्सं जितः ल्वःमंकूगु दु, इमिसं ज्यालगय् मजूगु मूर्तितय्गु निंतिं धुपाँय् च्याकूगु दु, इपिं थः जुइगु लँपुइ लुफिं हाःगु दु। इमिसं थःगु पुलांगु लँ द्वंकूगु दु। इपिं ध्याचः दुगु लँपुइ वंगु दु।
छु सुं मिसामचां थःगु तिसा व सुं भम्चां थःगु समा ज्वलं ल्वःमंके फइ ला? तर जिमि प्रजां जुग जुगंनिसें जितः ल्वःमंके धुंकल।
“नांगा डाँडाय् मिखा ब्व। उपिं मध्ये छं मभिंगु ज्या मयाःगु गुगु थाय् दु? चाचाःहिलाः जुइम्ह छम्ह मनू मरुभूमिइ च्वनाच्वं थें छं लँय् च्वनाः थः प्रेमीत पियाच्वन। छं देशयात थःगु व्यभिचार व मभिंगु ज्यां अशुद्ध याःगु दु।
इपिं ख्वख्वं लिहां वइ। जिं इमित लित हइबलय् इमिसं प्रार्थना याइ। जिं इमित खुसिया सिथ सिथ इपिं लुफिं महाइगु पिचुगु लँपुं हये। छाय्धाःसा जि इस्राएलया अबु खः, एफ्राइम जिम्ह जेठाम्ह काय् खः।
“‘थःगु सँ खानाः वांछ्वयाब्यु, नांगा डाँडा डाँडाय् वनाः ख्व! छाय्धाःसा परमप्रभुं तंचायाः थ्व पुस्तायात इन्कार यानाः त्वःतादीगु दु।’”
“उकिं परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी – छं जितः ल्वःमंकल, अले छंगु जँधूफाःया ल्युने जितः तल, उकिं छं थःगु महापाप व व्यभिचारया लिच्वः भोगे यायेमाली।”
मनूत बचय् जूसां पर्वतय् बेँसीयापिं बखुंचात थें उंउं हाली। इपिं सकसिनं थथःगु अधर्मया लागि बिलाप याइ।
गुबलय् जिं इमित नका त्वंका, उबले इमि प्वाः जाल अले सन्तुष्ट जुल। इपिं घमण्डी जुल, अले इमिसं जितः ल्वःमंकल।
इस्राएलया मनूतय्सं थःत दय्कादीम्ह सृष्टिकर्ता परमेश्वरयात ल्वमंकाः ततःखागु छेँ दय्कल, यहूदाया मनूतय्सं यक्व शहरय् किल्लात दय्कल। तर जिं इमिगु शहरय् मि तयाबी, अले उकिं वया किल्लायात भस्म यानाबी।”
हे याकूबया घरानाया नायःत, हे इस्राएलया घरानाया शासकत, हे न्याययात मयय्कीपिं अले तप्यंगु खँयात बेक्व याइपिं मनूत, छिमिसं थ्व खँ बांलाक न्यँ!
अले परमप्रभुया दूतं वयात धाल, “छं छाय् थः गधायात स्वकः दायागु? स्व! जि छंगु लँ पनेत वयागु दु, छाय्धाःसा जितः छंगु पहः भिं मता।
छिमित नुगलय् स्याकेगु ज्या परमेश्वरं हे यानादीगुलिं व छिमिसं पश्चाताप याःगुलिं छिमित मुक्ति दत, उकिं छिमिसं दुःख ताये माःगु मदु। अय्नं थ्व संसारं ब्यूगु पश्चातापं मनूतय्त स्याइ।