20 उकिं, हे जिं ज्वंकाः यरूशलेमं बेबिलोनय् छ्वयापिं सकलें मनूत, परमप्रभुया थ्व वचन न्यँ,
“परमप्रभु इस्राएलया परमेश्वरं थथे धयादी, ‘थ्व बांबांलाःगु यःमरि थें जिं यहूदां बेबिलोनय् ज्वनायंकूपिन्त उलि हे बांलाः ताय्के।
हे म्ह्याय् सियोन, मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसा थें सास्तीं छतपते जु, छाय्धाःसा आः छं थ्व शहर त्वःते हे माः अले मैदानय् पाल ग्वयाच्वनेमाः। आः छ बेबिलोनय् वनेमाली। अन हे छन्त त्वःतकीगु जुइ। अन हे परमप्रभुं छन्त शत्रुतय्गु ल्हातं त्वःतकादी।
अले जि कबार खुसिया लिक्क तेल-अबीबय् च्वंपिं यहूदां ज्वनाहःपिं मनूतय्थाय् वया। अन जि न्हय्न्हु तक नुगः मछिंकाः च्वना।
आः उपिं यहूदां ज्वनाहःपिं छिमि मनूतय्थाय् हुँ! इमिसं ध्यान बियाः न्यनेमा वा मन्यनेमा, इमित धा, ‘परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी।’”
“ज्वनाः यरूशलेमं बेबिलोनय् यंकूपिं फुक्कसित थ्व खबर छ्व, ‘नेहेलामय् च्वंम्ह शमायाहया बारे परमप्रभुं थथे धयादी – जिं शमायाहयात छ्वयाहयागु मखुसां वं अगमवाणी ल्हानाः छिमित मखुगु आस क्यंगु दु,
जिं शहरया दथुं छिमित पितिनाछ्वये, छिमित विदेशीतय्त लःल्हानाबी, अले छिमित सजाँय बी।
नबूकदनेसरं यरूशलेमं ज्वनाः बेबिलोनय् यंकूपिं मध्ये म्वानाच्वंपिं थकालित, पुजाहारीत, अगमवक्तात व फुक्कं मनूतय्त यर्मिया अगमवक्तां यरूशलेमं छ्वःगु पौया खँ थ्व हे खः।
(जुजु यहोयाकीन, राजमाता, दरबारयापिं हाकिमत, यहूदा व यरूशलेमयापिं नायःत, कारिगरत व सःपिं मिस्त्रीतय्त यरूशलेमं ज्वना यंके धुंकाः थ्व पौ च्वःगु खः।)